Ελληνικά

Με την οριζόντια για όλη την επικράτεια απαγόρευση κυκλοφορίας, φυσικά και είναι αποτελεσματικά τα μέτρα ενάντια στη διάδοση του κορονοϊού. Για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο όμως, εξίσου αποτελεσματικά θα ήταν εάν επιτρεπόταν η συνέχιση της Ζωής με τήρηση των στοιχειωδών κανόνων προστασίας. Εάν μπορούσε ένα ζευγάρι να βγει το βράδυ να δει τα άστρα, ένας πατέρας να πάρει το γιό του για ψάρεμα, ένας απο τους χιλιάδες ανέργους της κρίσης να πάει στο περιβόλι του να πάρει πέντε παντζάρια, ένας παπάς να κάνει τη λειτουργία του στον άδειο ναό ή έξω στο ύπαιθρο, εάν τελωσπάντων δεν αντιμετωπιζόταν η επαρχία με τα ίδια μέτρα που φτιάχτηκαν για την μητρόπολη.

Αλλά αυτό θέλει κόπο, θέλει σκέψη και θέλει και προετοιμασία και βέβαια δεν θα μπορούσε να ήταν έτοιμη για κάτι τέτοιο η ανίκανη δημόσια διοίκηση. Όπως η Αγία Πελαγία Κυθήρων κτίζεται με τον ίδιο κανονισμό δόμησης με το Κολωνάκι, έτσι και μια ανοιξιάτικη βουτιά στην Κακή Λαγκάδα ποινικοποιείται ως το ίδιο μολυσματική με την αυγουστιάτικη κοσμοπλημμύρα στην Βάρκιζα. Εύκολη, οριζόντια αντιμετώπιση. Ο μηχανισμός για την συγκάλυψη των ευθυνών της διοίκησης είναι πια αυτόματος και υιοθετεί την εκάστοτε καταλληλότερη επικοινωνιακή μέθοδο: οι αφημένοι στην τύχη τους γιατροί/νοσηλευτές επαινούνται υπερβολικά από την πρώτη στιγμή με χειροκροτήματα στα μπαλκόνια, οι 4 πιστοί στον Εσταυρωμένο καταδίδονται ως ασυνείδητοι φονταμενταλιστές μολυντές, οι σκόρπιοι βολταδόροι στην παραλία της Θεσσαλονίκης πυκνώνονται εσκεμμένα με ψηφιακή επεξεργασία (όμως κανένας εισαγγελέας δεν ερευνά ευθύνες για fake news).

Σε τοπικό επίπεδο, εκτός από τα κεντρικά, ελεγχόμενα media, φορείς αυτού του μηχανισμού γίνονται είτε εξίσου ανίκανοι φορείς αυτοδιοίκησης που κρύβονται πίσω από τις οδηγίες της κεντρικής διοίκησης, είτε διάφοροι μισάνθρωποι, άφιλοι, μοναχικοί, βυθισμένοι στον καναπέ και στα social media άνθρωποι, που υποσυνείδητα θέλουν να σκοτώσουν ότι έχει πεθάνει για αυτούς τους ίδιους: τον έρωτα, την φιλία, την παρέα, την αδιαμεσολάβητη σχέση με τη φύση, το φαγητό, το ποτό, τη μουσική ως δώρα αγαπητικής κοινωνίας. Είναι οι σύγχρονοι καταδότες, οι πρώτοι που θα υποδείξουν στις αρχές τους παραβάτες που διαθέτουν κρίση και τολμούν, προς όφελος της ζωής, να παραβαίνουν ανόητους κανόνες.

Θεωρώ σημαντική αλλά πραγματικά πολύ μικρή την επίδραση της συντηρητικής νοοτροπίας της κυβερνώσας παράταξης στον τρόπο που αντέδρασε και αντιδρά η πολιτεία για τον κορονοϊό. Οι όποιες προτάσεις πχ που προτείνει η αντιπολίτευση δεν είναι δομικά διαφορετικές, συνοψίζονται σε περισσότερες παροχές ανακούφισης ή στην προάσπιση των αδυνάτων στρωμάτων. Η «κατάσταση πολέμου», η δια της αστυνόμευσης υπακοή και η δια των προστίμων συμμόρφωση, τα οριζόντια μέτρα και ο «περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» θεωρούνται ως αυτονόητος μονόδρομος.

Αποκαλυπτική για την κυρίαρχη αντίληψη στο μεγαλύτερο φάσμα του πολιτικού κατεστημένου, είναι η δήλωση του υπουργού «Προστασίας του Πολίτη»:

«Υπάρχει μεν περιορισμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά όλα γίνονται για να περιοριστεί η επιδημία. Όσο πιο αυστηρή είναι η εφαρμογή των μέτρων, τόσο πιο γρήγορα θα εξέλθουμε από την κρίση και θα απολαύσουμε τις ατομικές μας ελευθερίες».

Αφήνοντας στην άκρη τι σημαίνει για τα σώματα της δημόσιας τάξης η «αυστηρή εφαρμογή των μέτρων», προσέξτε οτι θεωρείται αυτονόητη η –αντιδημοκρατική- αντίληψη πως οι «ατομικές ελευθερίες» είναι σχεδόν ένοχες ως στιγμιότυπα προς απόλαυση! Μια τέτοια θεώρηση (άσχετα εάν παγιώνεται με αφορμή έναν πραγματικό κίνδυνο) ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την με κάθε αφορμή αναστολή αυτού του «δικαιώματος στην απόλαυση», όπως πια έχει βαπτιστεί η ελευθερία. Ηλιοβασίλεμα = not essential, όπως διδάσκει η αγγλική αστυνομία. 

Όμως η ατομική ελευθερία είναι λιγότερο δικαίωμα/παροχή και περισσότερο υποχρέωση/ευθύνη, δεν αποτελεί αγαθό προς κατανάλωση αλλά είναι η καταστατική αρχή της ίδιας της ύπαρξης της δημοκρατικής πολιτείας. Το ελληνικό κράτος υποτίθεται πως απευθύνεται σε ελεύθερους πολίτες με προσωπική κρίση – αλλιώς δεν έχει νόημα το δικαίωμα ψήφου (διότι όταν μια κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται την ελεύθερη κρίση των πολιτών της, επί της ουσίας καταθέτει πρόταση μομφής κατά του εαυτού της). Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά. Ή μήπως πλέον είναι ανεύθυνος και ασυνείδητος;

Θυμάμαι την μικρή αδελφή μου να γυρνάει το μάνταλο της σιδερόπορτας που έβγαζε στο δρόμο λέγοντας «την κλείνω για να μη βγω έξω». Δύναται λοιπόν η οικογένεια να υποδείξει τον ενδεχόμενο κίνδυνο με τρόπο που ένα τρίχρονο παιδί, άσχετα αν τον αντιλαμβάνεται, να τον αποφεύγει αποφασίζοντας ελεύθερα. Χωρίς καν να φοβάται πρόστιμο 150Ευρώ.

Και δεν είναι μόνο οτι το κράτος δεν δύναται, είναι και οτι δεν το επιθυμεί. Διότι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι μολυσματικοί.

____________________

English

Implementation of blanket bans throughout the country -such as this curfew- is of course effective against the spread of the corona virus. However, one does not have to be an imaginative thinker to grasp that the basic rules for protection would be just as effective without breaking every continuation of Life. If a couple could go out at night to gaze at the stars, if a father could take his son fishing, if someone jobless who developed survival techniques could still visit his orchard to get five beets, if a priest could officiate at an empty temple, if the province would not be entirely treated with the same measures conceived for the metropolis.

The incompetent public administration is not able to display the effort, thought and preparation required for such specialization and nuance. Just as Agia Pelagia in Kythera is built under the same building regulations as the center of Athens, so a spring dive in Kaki Lagada is criminalized as equally contagious to the crowd flooding Varkiza beach in August. Convenient, horizontal measures.

The mechanism which conceals the responsibilities of the administration functions automatically, adopts the most appropriate communication method as the case may be: left to their own devices, doctors/nursing staff are highly praised from the first moment with calls to applaud them from our balconies. Three or four prayers inside the church of Kalokairines are condemned as unconscious fundamentalist contaminants. Scattered walkers on the seafront of Thessaloniki are deliberately presented on TV digitally multiplied (but no prosecutor dares to order an investigation for generating fake news).

At a local level, in addition to the centralized, controlled media, equally incompetent local municipal councils operate with the same mechanism, hide behind the instructions of the central administration.

Also, lonely misanthropes, absorbed on their couch and on social media, subconsciously kill what has died for them: love, friendship, companionship, the inseparable relationship with nature, food, drink, music – gifts of a loving society. They are the modern traitors, the first to point out the offenders who can freely think, decide and dare to break foolish rules for the benefit of Life.

I consider the impact of the ruling party’s mentality on the way the state reacted to the corona threat to be indicative of their conservatism, yet all parties would have reacted similarly; the opposition’s proposals are not structurally different, they can be summarized in relief benefits and the defense of the weak. The «state of war» obedience through policing and compliance through fines, horizontal measures and «restriction of human rights» are considered a self-evident one-way action.

The statement of the Minister of Citizen Protection reveals the dominant perception throughout the largest range of the political establishment:
«Human rights are being curtailed, but everything is being done to curb the epidemic. The stricter the implementation of the measures, the faster we will get out of the crisis and enjoy our individual freedoms.»

Leaving aside what «strict implementation of the measures» means for the police, be aware that the – anti-democratic – perception that «individual freedoms» are perceived as commodities for enjoyment (therefore to be utilized with guilt) is taken for granted! Such a view (regardless if it is currently being established on the occasion of real danger) paves the way for the suspension of this «right to enjoyment» (as freedom has now been baptized) at every opportunity. Sunset = not essential, as taught by the English police.

But a citizen’s freedom is less a right/provision and more an obligation/responsibility, it is not a commodity to be consumed but the constitutional principle of the very existence of a democratic state. The Greek state is supposed to address free citizens capable of personal critical thinking- otherwise the right to vote does not make sense (because when a government does not trust the free judgment of its citizens, it mathematically proposes a motion of censure against itself). “Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά” (“Whoever thinks freely, thinks well”, in my quick translation of the starting point of the Greek state establishment). Or are we now irresponsible and unconscious?

I remember my little sister turning the latch of the gate saying «I am closing it so I don’t go out on the street«. Pointing out a potential danger in a way that a three-year-old child (regardless whether perceiving the danger or not) avoids it by deciding freely is something a family can achieve. Even without a 150Euro penalty.

It is not only that the state cannot, it is also that it does not wish to. For free thinking people are contagious.

__________________________

5 April 2020 – Dragonera Rossa Team