Αν αυτό από θέλουμε τελικά, είναι τα παιδιά μας χαρούμενα, τότε ο κύριος Γιώργος ήταν ένας από τους ανθρώπους που τα βοήθησαν να γίνουν και τον ευχαριστούμε για αυτό.
Αφήσαμε το ελαφρύ φορτίο,δηλαδή την αυτομεμψία,και σηκώσαμε το βαρύ,δηλαδή την αυτοδικαίωση
-Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός
Η αρχή της σωτηρίας του ανθρώπου βρίσκεται στην αυτοκαταδίκη του.
-Αββάς Ευάγριος
Το εκκλησιαστικό ιερατείο έχει κριθεί. Και για την Κατοχή, τότε που όρκιζε «κυβερνήσεις» δοσίλογων. Και για την επταετία, τότε που «διάβαζε» υπηρετώντας τη χούντα.Κρίνεται από τη μαυρίλα που αποπνέουν εκλεκτοί μητροπολίτες – υμνητές του χρυσαυγιτισμού. Αφού, όμως, ο κ.Ιερώνυμος θέλει να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για την στάση της ιεραρχίας απέναντι στην Κατοχή και στην χούντα, πολύ ευχαρίστως.
Για όσους υποστηρίζουν ότι η θρησκεία είναι απλώς το όπιο του λαού θα υπάρχουν κάποιοι που θα μας θυμίζουν ότι στις αναλύσεις μας πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας ολόκληρη τη φράση του Μάρξ: «Η θρησκεία είναι ο ανασασμός της βασανισμένης ύπαρξης, η καρδιά ενός κόσμου χωρίς καρδιά, το πνεύμα μιας εποχής χωρίς πνεύμα. Είναι το όπιο του Λαού».
Έχει ενδιαφέρον,μια που άνοιξε τέτοια συζήτηση ο Υπουργός Παιδείας,η άποψη ενός γνήσιου αριστερού για τη θρησκεία και τους παπάδες.Βέβαια δεν ήταν διανοούμενος ο Άρης,ήταν λαϊκός μαχητής.Πολεμιστής βρε παιδί μου.Και αυτό μπορεί σε πολλούς να ξινίζει.Τι να κάνουμε!
Υπάρχουν ένα σωρό οδηγοί που περιγράφουν βιωματικά, λάθη που κάνουμε σαν υποψήφιοι εργαζόμενοι στις συνεντεύξεις. Πχ: «ξέχασες να βουρτσίσεις τα δόντια και το μαρουλάκι από το βρώμικο που έφαγες χθες δεν έκανε και την καλύτερη πρώτη εντύπωση». Εδώ θα μιλήσουμε για όλα τα ντροπιαστικά, απαράδεκτα πράγματα που ακούγονται ή συμβαίνουν στις συνεντεύξεις και δεν τα έκανες εσύ αλλά το αφεντικό.
Πέτα τον αποκλεισμό στα μούτρα των ναζιστών. Αυτοί τον «εμπνεύστηκαν».
Στη Λάρισα ένα κορίτσι 14 χρονών απήχθη, κρατήθηκε παρά τη θέληση του, βιάστηκε ομαδικά και συστηματικά και εξαναγκάστηκε σε πορνεία. Δεν είναι το πρώτο ούτε το τελευταίο περιστατικό βιασμού. Μάλιστα είναι από τα λίγα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας.
Το κείμενο αυτό συντάχτηκε πριν από οκτώ χρόνια, με αφορμή την εκδήλωση μνήμης που είχε οργανώσει τότε η Φιλαρμονική Ποταμού για να τιμήσει τη μνήμη του Γιώργου Τριάρχη. Είναι τραγική πραγματικότητα πως όταν πρόκειται για ανθρώπους που έφυγαν από κοντά μας με τόσο απόλυτο τρόπο, όχι μόνο δεν γίνεται να προσθέσεις κάτι καινούργιο σε ένα παλιό κείμενο, αλλά καταφεύγεις σε αυτό για να νιώσεις, όσο μπορείς, πιο κοντινές τις μνήμες.
Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2006, ο αποσπασμένος από το ελληνικό υπουργείο παιδείας καθηγητής Γιώργος Τριάρχης, με καταγωγή από τα Κύθηρα, που δίδασκε στο πανεπιστήμιο της Τασκένδης ελληνική ιστορία και γλώσσα, βρέθηκε δολοφονημένος οικτρά στο κέντρο της πρωτεύουσας. Στο Kέντρο Ξένων Γλωσσών της Tασκένδης, που δημιούργησε, 557 άτομα μάθαιναν την ελληνική γλώσσα, ανάμεσά τους 233 Eλληνες και οι αριθμοί τα τελευταία χρόνια πριν από το θάνατό του, αυξάνονταν θεαματικά.