«Ξηπνείσται!!! Διαδόσται!!!»
του Κώστα Μάστορη

Τη φίλη μου την Αγγελική τη συμπαθώ πολύ. Είναι πολύ καλός άνθρωπος, ευχάριστη στη παρέα, καλή στη συζήτηση, διακριτική, με κατανόηση για τα προβλήματα του άλλου και πρόθυμη να βοηθήσει αν χρειαστεί. Πριν κάποια χρόνια, κι ενώ είχε μπει για τα καλά στην έκτη δεκαετία της ζωής της, αγόρασε τον πρώτο της προσωπικό υπολογιστή, προκειμένου να μπορεί να σερφάρει στο ίντερνετ (ή «να περιηγείται στο διαδίκτυο» αν επιμένετε). Στην αρχή, τα βρήκε μπαστούνια, όπως πολλοί άνθρωποι που δεν ήταν εξοικειωμένοι με την τεχνολογία, όμως, σιγά – σιγά ξεθάρρεψε κι άρχισε να ξανοίγεται σε πιο βαθιά νερά…

Σκέψεις πάνω σε μία τηλεκάρτα
(σε περιορισμένα αντίτυπα και με ημερομηνία λήξης)

της Κατερίνας Μαριάτου

Η Αγία Πελαγία του 1997 ήταν το μεταιχμιακό χωριό ανάμεσα στην εποχή που ήταν το πρώτο λιμάνι του νησιού και την εποχή μετά, που το λιμάνι μεταφέρθηκε στο Διακόφτι. Είναι η εποχή που γυρίζεται το τηλεοπτικό Τζιβαέρι. Το χωριό με το καλύτερο κλίμα πάνω στο νησί, με τις περισσότερες όμορφες παραλίες σε απόσταση ποδαρόδρομου, έβαζε ασυγκράτητο πλώρη για τη νέα του εποχή.

Δελτίο Τύπου
του Μανώλη Χάρου

Καταδικάζουμε απερίφραστα και με τον κατηγορηματικότερο τρόπο οποιαδήποτε εμπλοκή με τα αδικήματα της παραγωγής και διακίνησης υλικού που αφορούν παιδική πορνογραφία. Περιμένουμε να μιλήσει η Δικαιοσύνη που ευτυχώς για τα συγκεκριμένα αδικήματα έχει σύγχρονους και βαρύτατους νόμους.
Όμως, τα τραύματα που άφησε στην κοινωνία μας αυτή η ανεύθυνη αναμόχλευση του βούρκου, αυτή η άκριτη λάσπη παντού και κατά πάντων, είναι θέμα του καθενός μας, μικρού ή μεγάλου, από οποιαδήποτε θέση της κοινωνίας κι αν μιλά. Και αυτό το τραύμα πρέπει να το επουλώσει μόνη της η κοινωνία μας γιατί γι’ αυτό (μάλλον) δεν θα μιλήσει ο εισαγγελέας…

Γιατί τα «δώρα» του Ομπάμα φοβίζουν τους αγρότες της Κούβας – Campesinos

αναδημοσίευση

«Οι αμερικανοί παραγωγοί είναι πρόθυμοι να καλύψουν την ανάγκη των κουβανών σε υγιεινό, ασφαλές, θρεπτικό φαγητό», είπε ο υπουργός Γεωργίας των ΗΠΑ, Τομ Βίλσακ.
«Δε θέλουμε τα δώρα τους», είπε ο Φιντέλ Κάστρο μετά την επίσκεψη Ομπάμα…

Η Δήλωση και ένα σχόλιο
του Δημήτρη Κουτραφούρη

Όλοι ομνύουν πια στον Ποιητή. Αφού πρώτα τον περιγέλασαν, ύστερα τον αμφισβήτησαν –κι όταν πλέον εδραιώθηκε με την λυρικότητα και το βάθος της φωνής του– στο τέλος έμαθαν να τον διαβάζουν, τον κατάλαβαν και τον λάτρεψαν. Την Δήλωσή του την διδάσκουν στα σχολεία και όσοι αγαπούν την Δημοκρατία την έχουν για Ευαγγέλιο. Ποιος είμαι εγώ, λοιπόν, να γράψω έστω και μια λέξη παραπάνω ή παρακάτω από αυτά που έγραψε εκείνος;
Αγαπητέ αναγνώστη που δεν εγκατέλειψες ακόμη την ανάγνωση, συγχώρεσέ με. Άλλωστε μόνο μια κριτική διαπάλη δίνει αξία και στην δική μου και στην δική σου ανάγνωση. Κι από την άλλη, αν δεν μπορούμε να γράψουμε, από φόβο μην εκτεθούμε, τότε τι την φτιάξαμε την ΝτραγκοΝέρα Ρόσσα;

Super K
της Ελεωνόρας Κουχλούμπερη-Watson
Μέρος 12ον: Ζαλάδα

Ο Μανώλης Κασιμάτης οδηγούσε το μοτοποδήλατό του όσο πιο γρήγορα μπορούσε λες και ήταν ο ίδιος του ο πανικός αυτός που άνοιγε το γκάζι. Οι παλμοί της καρδιάς του ακόμη βρίσκονταν στα κόκκινα καθώς πριν λίγη ώρα λίγο έλειψε ν´ αποκαλυφθεί η μυστική του ταυτότητα. Μα τι στο διάολο είχε συμβεί;

Μνήμη Καζαμία
του Μανώλη Λουράντου – Πιέρρου

Ήταν μια νύχτα ‘‘δαντικής κολάσεως’’ όπως χαρακτηριστικά μού περιέγραφε κάποτε ο ίδιος ο Σπύρος Κασιμάτης, με το πυροβολικό να χτυπάει ασταμάτητα, το πυροβολικό των ανταρτών να απαντάει στα πυρά και ταυτόχρονα να βρέχει και να βροντάει ο ουρανός και να μην ξέρει κανείς, αν οι λάμψεις και οι βροντές ήταν από τις βόμβες και τους όλμους ή από τις αστραπές και τις βροντές του ουρανού…

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και η Επανάσταση της Εκκλησίας
του παπα-Κώστα Λαγού

Καλό είναι να τα σκεφτούμε αυτά με την ευκαιρία μια γιορτής η οποία μάς θυμίζει ότι η Παναγία, για να ανοίξει ο δρόμος για τη σωτηρία μας, επέλεξε να την υποπτευθούν ως μοιχαλίδα, να γεννήσει σε μια σπηλιά περιτριγυρισμένη από ζώα, να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς και στο τέλος να δει τον Υιό της να βασανίζεται και να θανατώνεται ενώ ήταν ο μόνος αθώος που περπάτησε σε αυτή τη γη. Αν αυτά δε μας συγκινούν, τότε κακώς φέρουμε τον τίτλο του χριστιανού…

Μήπως είναι λάθος να σώσουμε το ερείπιο των Μητάτων;
του Ανδρέα Μαριάτου

Στην εικονογράφηση του «Σούπερ Κασιμάτη» Νο 9 της Ε-Κ-W ο ναός των Μητάτων βάφτηκε πολύχρωμος και παρδαλός . Με αφορμή τη διαπίστωση οτι η φανταστική απεικόνιση είναι πολύ συμπαθέστερη της πραγματικής εικόνας, καταθέτω μια πρόταση για το ζήτημα της αναστήλωσής του.