Κοίταξε να δεις τώρα φίλε μου, είναι απλά τα πράγματα. Δυστυχώς ή ευτυχώς. Είσαι ο άνθρωπος αυτός που φοβάται τους ξένους. Λες πως έρχονται για να μας πνίξουν, για να αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας, πως είναι κατάσκοποι (ναι, «κατάσκοποι», αυτό λες!), πως είναι εργαλεία ενός σχεδίου μυστικών δυνάμεων που μας μισούν και άλλα τέτοια. Ταυτόχρονα, φοβάσαι και την Τουρκία και σε ανησυχεί που ο Ερντογάν πάει να γίνει σερίφης στην περιοχή και θέλεις αυτό να αποφευχθεί. Κοίτα τώρα, λοιπόν, τι μαγικά έχεις κάνει!

Σε ακούει ο Μητσοτάκης όλο αυτό τον καιρό και για να σε κάνει να τον ψηφίσεις σου λέει πως τους πρόσφυγες τους φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ και πως αυτός θα τους κρατήσει έξω. Δηλαδή, σου λέει πως δεν έχει την βασική ευθύνη η ΕΕ που έχει κλείσει τα σύνορα και δεν παίρνει άνθρωπο, αλλά πως το θέμα είναι τι κάνει η Ελλάδα. Αλλά όταν γίνεται κυβέρνηση, επειδή το ξέρει (ναι, το ξέρει, δεν είναι χαζός!) ότι δεν μπορεί να διασφαλίσει από μόνος του ότι δεν θα έρχονται πρόσφυγες εδώ, τι κάνει; Πάει και κάνει τα γλυκά μάτια στον Ερντογάν, που έχει στο έδαφός του κάτι εκατομμύρια πρόσφυγες, για να μην τους στείλει στην Ελλάδα. Εφαρμόζει, λοιπόν, την λεγόμενη «πολιτική του κατευνασμού».

Και εδώ αρχίζει το πάρτι. Συναντιέται ο Μητσοτάκης με τον Ερντογάν, αλλά δεν του θέτει το ζήτημα των παραβιάσεων, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία. Είπαμε, «κατευνασμός». Πάει μετά στις ΗΠΑ και συναντιέται με τον Τραμπ, όπου όχι μόνο δεν παίρνει ούτε μία δήλωση στήριξης για τα ελληνοτουρκικά, αλλά επιβραβεύει και την δολοφονία του Σουλεϊμανί και έτσι χάνουμε από σύμμαχο το Ιράν που είναι σε κόντρα με την Τουρκία. Μετά, μπαίνει το τουρκικό πλοίο Ορούτς Ρέις στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, αλλά η κυβέρνηση μας λέει πως «το πήρε ο αέρας» και δεν ζητάει από την ΕΕ να ενεργοποιήσει τις κυρώσεις που είχαν αποφασιστεί κατά της Τουρκίας και τις οποίες είχε ζητήσει η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση. Και η μόνη φορά που κάνει πως θυμώνει με τον Ερντογάν είναι όταν βλέπει πως αρχίζουν να αυξάνονται οι ροές προσφύγων από την Τουρκία. Αλλά και τότε, αντί να πάει στην ΕΕ, για να πιέσει αυτή πραγματικά τον Ερντογάν και να απαιτήσει την εφαρμογή της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, βάζει τον υπουργό Εξωτερικών και καλεί τον Τούρκο πρέσβη για να του διαμαρτυρηθεί, εμφανίζοντας το θέμα σαν να είναι διμερές μόνο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας! Και η ΕΕ ανάσανε ανακουφισμένη.

Κι επειδή εσύ δεν θέλεις να βλέπεις πρόσφυγες δίπλα σου, η κυβέρνηση σταματάει το πρόγραμμα μεταφοράς στην ενδοχώρα. Κι όταν το αρχίζει ξανά, επειδή στη Μόρια από 5.000 άτομα που παρέλαβε τα έφτασε στις 25.000, κάποιοι σαν εσένα στα Βρασνά κι αλλού αντιδρούν και δεν αφήνουν τους πρόσφυγες να έρθουν. Και για να μην τους χάσει από πελάτη η κυβέρνηση, σταματάει πάλι την αποσυμφόρηση και συνεχίζει να στριμώχνει τους ανθρώπους στα νησιά. Και αποφασίζει να χτίσει εκεί κλειστές δομές-φυλακές. Οι κάτοικοι αντιδρούν. Τα ΜΑΤ βάζουν φωτιά στα νησιά και όλη η Ευρώπη βλέπει να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας. Και ασφαλώς, το βλέπει και ο Ερντογάν! 

Και έρχεται το κερασάκι στην τούρτα. Ο Ερντογάν συγκρούεται με τον Πούτιν στη Συρία, στο Ιντλίμπ. Η ΕΕ βλέπει σταθερά τη Ρωσία ως ανταγωνιστή της. Δεν χρειάζεται να είσαι μέντιουμ για να καταλάβεις τι θα κάνει. Αντιδρά χλιαρά και ουσιαστικά στηρίζει τον Ερντογάν, εναντίον του Πούτιν. Με τον οποίο Πούτιν η Ελλάδα επί Μητσοτάκη έχει σχεδόν ξεκόψει για να μην δυσαρεστούνται οι ΗΠΑ. Και ο Ερντογάν για να γίνει ακόμα πιο ισχυρός και να είναι σίγουρος ότι θα τον στηρίξουν μέχρι τέλους, αποφασίζει να πιέσει την ΕΕ διά της Ελλάδας και χρησιμοποιεί χυδαία τους πρόσφυγες, στέλνοντάς τους μαζικά στα σύνορα. Όμως, η ελληνική κυβέρνηση έχει φροντίσει ήδη να απαλλάξει την ΕΕ από την ευθύνη για το προσφυγικό, γιατί άλλωστε τους πρόσφυγες τους έφερνε ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε η ΕΕ δεν πιέζεται από την Ελλάδα για να πάρει πρόσφυγες. 

Και στο τέλος τι γίνεται; Έρχεται το ΝΑΤΟ να αποφασίσει ότι στηρίζει την Τουρκία στο Ιντλίμπ. Και η Ελλάδα ακόμα και τώρα δεν βάζει βέτο, γιατί τώρα πια έχει έρθει σε αδιέξοδο με την πολιτική της. Και έτσι που τα κάναμε, είμαστε πια μόνοι μας απέναντι στον Ερντογάν, έχοντας παραδώσει κάθε διαπραγματευτικό χαρτί και έχοντας μπει από μόνοι μας σε αδιέξοδο.

Είδες τι ωραία που έκλεισε ο κύκλος; Είδες τι ευθύνη έχεις εσύ και οι κραυγές σου κατά των προσφύγων για το ότι έγινε ο Ερντογάν πανίσχυρος; Άντε, καληνύχτα τώρα. Ονειρέψου ότι φυλάς Θερμοπύλες, ενώ έχεις γκρεμίσει τα τείχη. Γιατί τέτοιο αυτογκόλ που μας έβαλες, ούτε στημένο να το είχες το ματς. Αλλά ποιος χρειάζεται τους στημένους, όταν υπάρχουν οι πανικόβλητοι;

* Ο Σταύρος Παναγιωτίδης είναι κοινωνιολόγος, υποψήφιος διδάκτορας ιστορίας

ΠΗΓΗ:TVXS