Έτσι όπως σε κοιτάζω πίσω από τη βιτρίνα
και σε διαβάζω στα πρωτοσέλιδα να μιλάς
με την κοιλίτσα σου κάπως μεγάλη που να μη βλέπεις το χώμα που πατάς

Ω, πόσο θα ’θελα να σε πιστέψω εγώ
και να σε πάρω πολύ στα σοβαρά
μα εσύ έχεις γνώμη και για την δική μου την αγωνία
κι εμένα μου ανάβουνε τα λαμπάκια ξαφνικά
γιατί….
Κύριε Τζαφόλια, κύριε Τζαφόλια
κύριε Τζαφόλια κάτι συμβαίνει εδώ

Τούτος ο δίσκος που μας ενώνει
είναι ένα μαύρο στρογγυλό μηδενικό
κι εσύ κάθεσαι απάνω του και καμαρώνεις
ρεμπέτικα εφάμιλλα των ευρωπαικών

Ω, πόσο θα’ θελα να σε πιστέψω εγώ
και να σε πάρω πολύ στα σοβαρά
μα εσύ έχεις γνώμη και για την δική μου την αγωνία
κι εμένα μου ανάβουνε τα λαμπάκια ξαφνικά
γιατί….
Κύριε Τζαφόλια, κύριε Τζαφόλια
κύριε Τζαφόλια κάτι συμβαίνει εδώ

Θα ’πρεπε να σε κραμάσουνε σ’ένα μουσείο
παρά να σε ακούω και να βουλώνω τ’ αυτιά μου
να ’ρχουμαι κάθε 25 Μαρτίου
να σε χειροκροτώ κι εγώ και τα παιδιά μου

Κύριε Τζαφόλια, κύριε Τζαφόλια
κύριε Τζαφόλια κάτι συμβαίνει εδώ

Κάτω από την χαρτοσακκούλα που φοράς στο κεφάλι
κι αυτές τις τόσο χαριτωμένες σου αναφορές
βλέπω τις νότες που σου αντιστέκονται
σου αντιστέκονται, σου αντιστέκονται
κι εσύ λέγε ό,τι θες

Η μια σου η σκέψη σκοτώνει την άλλη
φιλοδοξία πέρα για πέρα υστερική
μια στα Βαλκάνια μια στην Ευρώπη
Lacoste, Givenchy και ΤΖΑΤΖΙΚΙ μαζί

Κύριε Τζαφόλια, κύριε Τζαφόλια
κύριε Τζαφόλια κάτι συμβαίνει εδώ…