.

Το φθινόπωρο έρχεται

όταν φεύγουν οι καντίνες από τις παραλίες.

You know autumn has arrived, when canteens have left our beaches.

.

Η αισθητική υποβάθμιση όμως κάποιες φορές μένει, όπως στην περίπτωση της καντίνας του Λυκοδήμου :

Όλη η ξεφτίλα της τοπικής αυτοδιοίκησης : η πιο φτηνιάρικη παράγκα στην είσοδο της πανέμορφης παραλίας στα δυτικά. Αισθητικά, λειτουργικά και υγειονομικά τραγική – και φυσικά 100% παράνομη με τις ευλογίες του Δήμου Κυθήρων. Η επιγραφή WC σαν γραμμένη από αγγαρεία 7χρονου, με τον πρώτο μαρκαδόρο που έτυχε να έχουν πάνω τους. Σκουριασμένοι μεντεσέδες, ακάλυπτες σωλήνες αποχέτευσης και στο φόντο ο βόθρος με την μόνιμη διακριτική ευωδία του.

Τα απομεινάρια τοου μπητσόμπαρου. Ποιός να τα μαζέψει;

Η πρώτη μου σκέψη είναι οτι ο συγκεκριμένος «επιχειρηματίας» δεν αγαπά τον τόπο παρά μόνο ως ευκαιρία αρπαχτής. Οι καρδούλες δίπλα στην επιγραφή (μερακλίδικη, πρέπει να του πήρε τουλάχιστον  20 δευτερόλεπτα με το σπρέυ)  δεν αρκούν για να με διαψεύσουν :

Η δεξαμενή στραβοβαλμένη όπως ακούμπησε, ούτε να οριζοντιώσουν τη βάση δεν μπήκαν στον κόπο. Για να μη ζεσταίνεται το νερό βάφτηκε άσπρη, είναι και πιο νησιώτικη ( που να σκάβουμε να την κρύβουμε τώρα; εδώ δεν κρύψαμε τη σωλήνα που ήθελε 10 πόντους σκάψιμο). Εξάλλου η άλλη, παρακάτω, που έχει τα λύματα της τουαλέτας είναι μαύρη, καλύτερα να μην τις μπερδεύουμε.

Το καπάκι παρέμεινε μαύρο. Είτε τό είχαν προσωρινά χάσει όσο βάφανε, είτε έπρεπε να το κλείσουν πριν στεγνώσει η μπογιά και δεν θα είχαν απο που να το πιάσουν.

Τα αγγλικά, όλα τα λεφτά, με το σκεπτικό οτι ούτως ή άλλως οι περισσότεροι έλληνες ξέρουν οτι εδώ είναι του Λυκοδήμου. Τarget group οι ξένοι τουρίστες. Αλλά η καλλιγραφία καλλιγραφία, ο καλλιτέχνης σίγουρα έπαιρνε ψηλό βαθμό στο δημοτικό, παλιά, τότε που υπήρχε εκείνο το περίεργο ριγέ τετραδιάκι.Το Β του Μπητς, με ουρίτσα, όμορφο. Διακοσμητικό «σκουληκάκι» στο τέλος, δηλωτικό οτι αυτός που το έκανε είχε πλήρη συνείδηση του πόσο ελλειματική από άποψη αισθητικής είναι αυτή η επιτομή της προχειρότητας. Η δε καρδούλα μπήκε μόνο και μόνο για να ομορφύνει λίγο την αηδία. Ήμουν εκεί και το έζησα:

– Πως να γράψω το Λυκοδήμου, με i ή με y ;
– Me y, όπως στα ελληνικά.
– Πως πάει;
– Εντάξει μωρέ, έπρεπε να είχες ξεκινήσει λίγο πιο πάνω, δεν θα σε πάρει.
– Τώρα έγινε, τελείωσε… Για να δω… Πω ρε πούστη μου χάλια είναι.
– Έλα μωρέ, την κάνει τη δουλειά του.
– Κάτσε να βάλω ένα διακοσμητικό στο τέλος…
– Χειρότερο έγινε. Να βάλουμε και κάτι ακόμα.
– Θα βάλω μια καρδιά. I love Lykodimou?
– Ε, βάλε….
– …..πω ρε χάλια… να βάλω άλλη μία να ισορροπήσουν;
– Άστο παράτα το, όσο πάει το κάνουμε χειρότερο. Πάμε να φύγουμε.

Υπάρχει κι ένα άλλο θέμα: οι εκμεταλλευτές των παραλιών τι κάνουν όταν κλείνουν τις εποχιακές τους δραστηριότητες; Το χρήματα που βγαίνουν από την αξία του τοπίου, άραγε μένουν στο νησί ή φεύγουν; Πόσοι από αυτούς που έχουν καντίνες κατοικούν στα Κύθηρα; Τουλάχιστον αν το έβλεπαν καθημερινά, ίσως να συμμάζευαν λίγο το χάλι που αφήνουν πίσω τους. ( Ενώ πχ. αντίθετα η πλειονότητα όσων έχουν εστιατόριο παραμένει στο νησί όλο το χρόνο). Θα έπρεπε η ανάθεση των καντινών να συνοδεύεται και από κριτήρια τέτοια που να αντί να ενισχύουν τις αρπαχτές να βοηθούν κάποιους που θέλουν πραγματικά να ζήσουν στα Κύθηρα.

Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;

Γιατί σχεδόν όλες οι πινακίδες που τοποθέτησε  το Υπουργείο Πολιτισμού γέρνουν;

Δεν υπάρχει καλύτερο ρόφημα για τις πέτρες στα νεφρά: 2 ποτήρια τη μέρα και σε ένα εξάμηνο τα νεφρά σας θα έχουν πλούσιο σταλακτιτικό διάκοσμο.

Ποιός είπε οτι το επιχειρηματικό πνεύμα εξέλιπε από το νησί μας; Υλοποιώντας μια ιδέα που γεννήθηκε πριν δεκαετίες, τώρα, στις υπερσύγχρονες και καλαίσθητες εγκαταστάσεις μας στην Αγία Αναστασία μπορείτε να βρείτε συσκευασμένο σε μπουκάλια του 1,5lt το ενεργειακό ποτό που αναβλύζει από τα έγκατα της ιερής γης των Κυθήρων και φτάνει μέσω του δημοτικού δικτύου σε κάθε σπιτικό.

Πέμπτη πέφτει ο πεύκος κάτω
κάτω πέφτει ο πεύκος Πέμπτη.

Τελωσπάντων, μπορεί και να ήταν Παρασκευή.

Το σίγουρο είναι οτι το πεζοδρόμιο έξω από την Ιλαριώτισσα θα παραμείνει χάσκον μέχρι τη Δευτέρα (Παρουσία).

Natura να φύγουμε.

Στα βόρεια, στα χρώματα της παραλλαγής φυσικά, κλιμάκιο του στρατού ανοίγει το δρόμο που το επόμενο καλοκαίρι θα μεταφέρει στο Φανάρι τα τρομπόνια της μπάντας του ναυτικού. Καλό για τον έρμο τον φαροφύλακα, κακό για την όποια ασκητική διάθεση μας είχε απομείνει.

Και αφού «ποίος μωρέ τώρα να τρέχει μέχρι κεια πέρα να δει;» φυσικά οι φήμες για κατασκευή νατοϊκής βάσης ξεπέρασαν ακόμα και την φαντασία της Ελεονώρας Κουχλούμπερη – Watson.

Οι οικοδομικές άδειες μπορεί να χρειάζονται μερικά χρόνια για να εκδοθούν, όμως δημοσιεύτηκε η προκήρυξη 2 θέσεις μηχανικών για το Δήμο Κυθήρων – με προσεκτικά επιλεγμένες ειδικότητες ώστε να μην υπάρξει κίνδυνος ίδρυσης πολεοδομικού γραφείου, ούτε ελέγχου των δημόσιων έργων από ντόπιους. Ο απερχόμενος δήμαρχος φροντίζει για το μέλλον των φίλων του στις τεχνικές υπηρεσίες της περιφέρειας. Μηχανολόγος τους έλειπε μηχανολόγο φέρνει.

Κατά τα άλλα κανένας εκπρόσωπος του δήμου δεν μπόρεσε να παραστεί στην συνέλευση του κλάδου της οικοδομής επειδή ήταν όλοι επιφυλακή για τον Ζορμπά. Η παρουσία εκπροσώπου δεν θα  μπορούσε να φέρει και πολλά χαμόγελα, αλλά η θυμηδία της αίθουσας στο άκουσμα της δικαιολογίας έδωσε μια ευχάριστη νότα στο βροχερό απόγευμα.

Tango στα Κύθηρα;

Ναι, ξεκίνησε.

Ας ξαναπάμε σε γελοιογραφίες και στον cult δήμαρχο που όταν τα κάνει σκατά ανακαλύπτει την Αμερική και πέφτει κι απ’ τα σύννεφα ταυτόχρονα. Το παρακάτω σκίτσο, φόρος τιμής για την πρόσφατη ανάρτησή του στο φέησμπουκ σχετικά με τους δασικούς χάρτες (ενάντια στα πρόδηλα σφάλματα των οποίων πριν από 1μιση χρόνο αρνήθηκε την προσφυγή με προσωπική του ευθύνη):

Και η ανάρτηση του δημάρχου:

«ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΠΛΕΟΝ ΩΣ ΜΕΓΑΛΟΤΣΙΦΛΙΚΑΣ!

.

Και μερικά φθινοπωρινά στιγμιότυπα :

Μια αποικία μπομπολιών βγαίνει βόλτα στο φθινοπωρινό ηλιοβασίλεμα.

Για να ξέρετε να κάνετε το πρόγραμμά σας

Όλοι μαζί κι ο ψωριάρης χώρια

Μανιτάρι

.