Η ζωή είναι κίνηση. Αυτό που ζει, κινείται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ομοίως και η πνευματική ζωή είναι κίνηση. Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή, η ιεροποίηση -ανάμεσα σε άλλα- της κίνησης. Η Παναγία περνά όλη της την εγκυμοσύνη εν κινήσει. Η ώρα της γεννήσεως του Χριστού έρχεται εν κινήσει. Οι Μάγοι, οι πρώτοι που κατάλαβαν ότι κάτι μεγάλο πρόκειται να συμβεί, βρίσκονται σε συνεχή κίνηση μέχρι να βρουν τον μικρό Ιησού και να Τον προσκυνήσουν. Αλλά και μετά τη Γέννηση, ο Ιωσήφ ειδοποιείται από Άγγελο Κυρίου, να πάρει το παιδί και να φύγει για την Αίγυπτο.

Η πνευματική ζωή είναι μια συνεχής κίνηση. Κίνηση απομάκρυνσης από την αμαρτία, από τα πάθη, από το εγώ και ανακατεύθυνσης προς τον Θεό. Ένας μακρύς και δύσκολος δρόμος που πρέπει να διανυθεί. Με όχημα την προσευχή και τη μετάνοια. Ένα ταξίδι από εδώ προς την Ουράνια πατρίδα μας. Η κίνηση αυτή όμως δεν γίνεται αυτοσκοπός˙ κίνηση για την κίνηση. Έχει κέντρο, την εκκλησιαστική ζωή˙ και έχει στόχο, την ένωση με τον Θεό. Ακολουθεί ένα δρόμο στον οποίο πορεύεται ο καθένας διαφορετικά, ανάλογα με τα ταλέντα και τις αδυναμίες του, αλλά και όλοι μαζί. Είναι ένας παραδοσιακός νομαδισμός. Ένας ιερός νομαδισμός. Μια θεία αποδημία. Η οποία βρίσκει τη νοηματοδότησή της στη γιορτή των Χριστουγέννων. Αυτή είναι μια γιορτή των απανταχού νομάδων, φυσικών και πνευματικών.

Καλά ταξίδια να έχουμε!

Αναδημοσίευση από το προσωπικό blog του συνεργάτη μας: ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΓΛΑΡΟΥ.