Η αλήθεια που πονάει…
του παπα-Κώστα Λαγού

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss

Στη σημερινή (Κυρ. Ε΄ Ματθ.) ευαγγελική περικοπή βρισκόμαστε μπροστά σε ένα παράδοξο γεγονός. Ο Ιησούς θεραπεύει δύο δαιμονισμένους στη χώρα των Γεργεσηνών. Οι δύο αυτοί κατοικούσαν στα μνήματα, έξω από τη πόλη και αποτελούσαν κίνδυνο και φόβο για τους περαστικούς. Τα δαιμόνια αναγνωρίζουν τη θεότητα του Ιησού και του ζητούν να τα λυπηθεί. Αυτός τους επιτρέπει να μπουν σ’ ένα κοπάδι γουρουνιών που έβοσκαν οι κάτοικοι της πόλης εκεί κοντά. Μόλις τα δαιμόνια εισήλθαν στα ζώα, αυτά έτρεξαν στο κοντινό γκρεμό και έπεσαν.

gerasene-demoniac

Το παράδοξο και περίεργο γεγονός είναι ότι οι κάτοικοι της πόλης μόλις πληροφορήθηκαν τα γεγονότα και είδαν τους δύο δαιμονισμένους θεραπευμένους δεν χάρηκαν, δεν πανηγύρισαν. Αλλά αντίθετα ζήτησαν από το Χριστό να φύγει από τη περιοχή τους!

Γιατί αντέδρασαν έτσι;

Αυτό που δεν άντεξαν ήταν η αλήθεια που τους είπε, με τη θεραπεία αυτή, ο Ιησούς. Η εκτροφή γουρουνιών ήταν απαγορευμένη από τον Μωσαϊκό Νόμο. Θεωρούνταν μεγάλη αμαρτία. Μια αμαρτία που διαπράχθηκε με σκοπό το προσωπικό όφελος. Μια αμαρτία την οποία όλοι ήξεραν αλλά την συγκάλυπταν και άρα την αποδέχονταν. Και ο Χριστός, θεραπεύοντας τους δαιμονισμένους και επιτρέποντας στα δαιμόνια να καταλάβουν το κοπάδι των γουρουνιών, ουσιαστικά είπε στους κατοίκους της πόλης: «Ορίστε, εσείς που αμαρτάνετε για να έχετε κέρδος είστε χειρότεροι ακόμα και από τους δαιμονισμένους.» Αυτό δεν άντεξαν οι κάτοικοι της πόλης.

Είναι δύσκολο να αποδεχτούμε τα λάθη και τα πάθη μας όταν μας τα υποδεικνύουν. Όμως η παραδοχή της αμαρτίας είναι και το πρώτο βήμα για τη θεραπεία και την ελευθερία μας. Ας γνωρίσουμε λοιπόν την αλήθεια, την αλήθεια που είναι ο ίδιος ο Χριστός, και αυτή θα μας ελευθερώσει από την αμαρτία μας και τον εγωισμό μας.

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss

2 σκέψεις για το “Η αλήθεια που πονάει…
του παπα-Κώστα Λαγού

  1. Πατέρα Κώστα, θαυμάζω την αφηγηματική σας μέθοδο. Σπάνια διαβάζουμε ευαγγελικές περικοπές σε τέτοια διασκευή. Το στοιχείο της έκπληξης στην δεύτερη παράγραφο, η θυμωμένη αντίδραση των χωρικών που είδαν τα κοπάδια τους, που βασίζονταν πάνω τους οικονομικά κόντρα στις παράλογες θρησκευτικές απαγορεύσεις*, να πέφτουν στο γκρεμό, η έκπληξη του Χριστού που υπονοείται και ίσως περίμενε οι χωρικοί να χαρούν, η θέση των δύο θεραπευμένων που τώρα τους είχαν στην μπούκα όλοι οι συγχωριανοί τους, το ρητορικό ερώτημα : Γιατί αντέδρασαν έτσι; Όλα τούτα είναι εφάμιλλα της σκηνοθετικής ματιάς των Mondy Python.

    *(οι διατάξεις για τη μούχλα στους τοίχους, παίρνουν το χρυσό)
    http://users.sch.gr/aiasgr/Biblos/Mwsaikos_Nomos/Mwsaikos_Nomos_Diatakseis_katharothtos.htm

  2. Ευχαριστώ πολύ. Μα πείτε μου, δε χαραμίζομαι ;Δεν είμαι για μεγάλα πράγματα;
    Δεν έχω καμιά αφηγηματική μέθοδο. Προσπαθώ να γράφω σύντομα κηρύγματα, θίγοντας καταστάσεις που συμβαίνουν στο χωριό. Όλο αυτό κοιτάω να μην ξεπερνά τα 2-3 λεπτά όταν το διαβάζω για να αποφεύγονται βηξίματα, χασμουρητά, ξυσίματα κλπ.

    Δυο πράγματα μόνο. Η έκπληξη είναι δική μας, διαβάζοντας το Ευαγγέλιο. Ο Χριστός δεν ένιωσε καμία έκπληξη. Οι χωρικοί δεν στηρίζονται οικονομικά στην εκτροφή χοίρων. Δε θα μπορούσαν να στηριχτούν σε κάτι παράνομο. Κάνουν αυτό που λέμε «συμπλήρωση εισοδήματος».

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *