Μνήμη Καζαμία
του Μανώλη Λουράντου – Πιέρρου
Ήταν μια νύχτα ‘‘δαντικής κολάσεως’’ όπως χαρακτηριστικά μού περιέγραφε κάποτε ο ίδιος ο Σπύρος Κασιμάτης, με το πυροβολικό να χτυπάει ασταμάτητα, το πυροβολικό των ανταρτών να απαντάει στα πυρά και ταυτόχρονα να βρέχει και να βροντάει ο ουρανός και να μην ξέρει κανείς, αν οι λάμψεις και οι βροντές ήταν από τις βόμβες και τους όλμους ή από τις αστραπές και τις βροντές του ουρανού…