Η Δάφνη της αθανασίας του Μανώλη Χάρου
Απ’ έξω μαυροφόρα απελπισιά
της κρίσης το φαιόμαυρο σκοτάδι,
μ’ από του Δημαρχείου τα σκαλιά
αυτά τα ίδια που πατούν καθημερνά οι σκλάβοι
μια λάμψη φέγγει σκίζοντας το βράδυ
ίδια με φως που βγαίνει από βαθύ πηγάδι.