Συζητώντας μ’ έναν απελπισμένο θα του σύστηνα μια φίλη απ’ τα παλιά, την Αισιοδοξία, πάντοτε δίπλα σ’ όλους όσους την αποδέχονται. Θα μιλούσα για την Υπομονή και την Επιμονή, ξέρεις, αυτές τις αρετές τού να αγωνίζεσαι, να φέρνεις στα μέτρα σου ό,τι σε χαλάει, να παλεύεις –κι αν κάτι δεν είναι στο χέρι σου– ν’ αντέχεις, να μην τα παρατάς…