Στην Ελλάδα το «δεν πληρώνω» πήρε διαστάσεις κινήματος. Κορυφώθηκε με τα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς (τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα με το νεαρό που έχασε τη ζωή του δεν σηματοδοτούν μόνο την πρωτοφανή βαρβαρότητα μιας αβίωτης πλέον καθημερινής συνθήκης, αλλά και την οριστική χρεοκοπία – μιας μερίδας(;) – της διανόησης(;!) με τα χυδαία σχόλια περί «τζαμπατζήδων», αλλά και την αδικαιολόγητη σιωπή που εν πολλοίς κυριαρχεί, όχι μόνο με το συγκεκριμένο περιστατικό, αλλά με τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στο σύνολό τους σάμπως η κοινωνική πραγματικότητα να μην αφορά την τέχνη και τη διανόηση) και τα διόδια.