Περί γυμνισμού και άλλων (καινών) δαιμονίων
του Σπύρου Γιανναρά

Την ώρα που πλείστοι όσοι συμπατριώτες μας, όχι μόνον έχουν πάψει να ονειρεύονται διακοπές, αλλά εργάζονται αδιάκοπα σε δυο ή και τρεις δουλειές (κάνοντας και τον σταυρό τους που έχουν έστω και μία) για να επιβιώσουν, στο εν λόγω (και όχι μόνο) νησί συναντάς ακόμη ανθρώπους που έχουν την απαίτηση, (συγγνώμη, την ΑΠΑΙΤΗΣΗ), να εργάζονται δύο ή το πολύ τέσσερις μήνες και να στρογγυλοκάθονται τους υπόλοιπους.

Το Σουλτανάτο των Κυθήρων

Το Σουλτανάτο των Κυθήρων
του Γιώργου Καλοβυρνά

Το Σουλτανάτο των Κυθήρων έβγαλε φιρμάνι: Απαγορεύονται ο γυμνισμός και οι ελεύθεροι σκηνίτες. Επιτρέπονται μόνο η κακογουστιά και η προχειρότητα. Και για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, τα πράγματα έχουν ως εξής. Σε πόσα διαφημιστικά φυλλάδια, τουριστικών προορισμών, έχουμε διαβάσει ότι απαγορεύεται ο γυμνισμός και το ελεύθερο κάμπινγκ; Προσωπικά δεν είχα την τύχη να…

«Τα Κύθηρα ποτέ δε θα τα βρούμε»

της Κατερίνας Μαριάτου

Όσο για την καραμέλα της νομιμότητας, αυτή αποδεικνύει το ποιόν αυτού που την επικαλείται, ειδικά όταν το κάνει επιλεκτικά. Γιατί, δεν είδα καμμιά ανακοίνωση πως στα Κύθηρα απαγορεύεται η ανασφάλιστη εργασία! Ή ότι στον Δήμο Κυθήρων απαγορεύεται να οδηγείς χωρίς κράνος, ή να καπνίζεις σε κλειστούς και δημόσιους χώρους! Αυτοί, δεν είναι νόμοι; Και μάλιστα νόμοι με πραγματικό ανθρωπιστικό αντίκρισμα!