Η νυξ ήτο σκοτεινή και ομιχλώδης στο Μέσα Δήμο (it was a dark and foggy night in the inner municipality). Τα ίδια και χειρότερα και στον Έξω Δήμο, όμως εμάς μας ενδιαφέρουν τρεις μυστηριώδεις επιβάτες που μόλις κατέβηκαν από ένα φορτηγάκι παρκαρισμένο έξω από την βάση του ναυτικού στην κορυφή της Αγίας Ελέσσας – η οποία αναμφισβήτητα ανήκει στον Μέσα Δήμο (και κατέχει τιμητική μόνο θέση στον πάτο της λίστας των διεκδικούμενων εδαφών των ξωτάρων).

Η Κάθι έφτασε στο μυστικό αρχηγείο των μυστικών υπηρεσιών του Έξω Δήμου με φανερό τρακ και φανερή καθυστέρηση 5 λεπτών. Την υποδέχθηκε η Πέννυ Μάνυ (κατά κόσμον Παναγιώτα Μανέα) γραμματέας του Γ, του αρχηγού.
«Σε περιμένει» είπε η Πέννυ ενώ η Κάθι πετούσε τη σκούφια της σε έναν καλόγερο που βρισκόταν δίπλα στην πόρτα. Ο καλόγερος της πέταξε τον σκούφο πίσω και προς στιγμήν απειλήθηκε σύρραξη αλλά η Πέννυ τους επανέφερε στη τάξη.

Είδαμε λοιπόν το πώς απέκτησε τις υπερδυνάμεις του ο Μανώλης. ( Αν όχι, ξαναπάμε τρέχοντας στο 1ο κεφάλαιο και το βλέπουμε τώρα στο 1ο μέρος)
Όπως και να ’χει, σ’ αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να σας πούμε τι μπορεί και –το κυριότερο- τι ΔΕΝ μπορεί να κάνει ο υπερήρωάς μας (εκτός από το αυτονοήτως αδύνατον, δηλαδή να αποφασίσει αν θα γράφει το όνομά του με όμικρον ή με ωμέγα).

Διαβάστε εδώ το 2ο μέρος (Φλεβάρης 2016, κάπου στον Σαρωνικό)  Aκουμπισμένος στην κουπαστή του θρυλικού Βιτσέντζου Κορνάρου (του πλοίου, όχι του ποιητή) ο Εφραίμ Χαρούπης πρώην ψυκτικός, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της Αναγέννησης Τραχανοπλαγιάς και νυν πρωτοκλασάτο στέλεχος της Τεχνικής Υπηρεσίας της Περιφέρειας Αττικής, άναψε ένα Gitanes άφιλτρο ενώ ταυτόχρονα έβαζε στο στόμα του μια τσίχλα νικοτίνης.…