«Ξηπνείσται!!! Διαδόσται!!!»
του Κώστα Μάστορη

Τη φίλη μου την Αγγελική τη συμπαθώ πολύ. Είναι πολύ καλός άνθρωπος, ευχάριστη στη παρέα, καλή στη συζήτηση, διακριτική, με κατανόηση για τα προβλήματα του άλλου και πρόθυμη να βοηθήσει αν χρειαστεί. Πριν κάποια χρόνια, κι ενώ είχε μπει για τα καλά στην έκτη δεκαετία της ζωής της, αγόρασε τον πρώτο της προσωπικό υπολογιστή, προκειμένου να μπορεί να σερφάρει στο ίντερνετ (ή «να περιηγείται στο διαδίκτυο» αν επιμένετε). Στην αρχή, τα βρήκε μπαστούνια, όπως πολλοί άνθρωποι που δεν ήταν εξοικειωμένοι με την τεχνολογία, όμως, σιγά – σιγά ξεθάρρεψε κι άρχισε να ξανοίγεται σε πιο βαθιά νερά…

Παράνομη πρόσβαση ή νόμιμος αποκλεισμός;
της Κατερίνας Μαριάτου

Από εδώ που βρίσκομαι, όμως, και έχοντας ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου σε hard core επαρχίες, θα ευχόμουν να μπορούσα να δείξω στον εκάστοτε ‘‘μπαλτά’’ τι σημαίνει το να ζεις είτε σε νησί που δεν έχει σινεμά είτε σε έναν νομό ξεχασμένο, πνευματικά ρημαγμένο, όπως η Λακωνία, όπου συντηρείται μόλις ένας κινηματογράφος, σε απόσταση έως και 150 χιλιόμετρα από το σπίτι σου.