Αυτό κι αν είναι ωραία είδηση! Τα παιδιά του Λυκείου ‘‘γυρίσανε’’ ταινία. Μια κανονική ταινία μικρού μήκους (αλλά μεγάλου πλάτους). Μια ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος. Από την αρχική ιδέα στο σενάριο, από τους διαλόγους στο ντεκουπάζ, από το στόρυμπορντ στην σκηνογραφία, στην ηχοληψία, στα γυρίσματα και στο μεγάλο μαγειρείο του Μοντάζ. Πριν δούμε την ταινία στην επίσημη πρεμιέρα της, ας ρίξουμε μια ματιά στην πορεία των ‘‘παιδιών του Di-Di’’ που δοκίμασαν και ξεπέρασαν τις δυνάμεις τους. [ΔΚ]

Το ερώτημα που τίθεται –και η απάντηση που δίνεται– στην ταινία παραμένει επίκαιρο στους καιρούς παρατεταμένης κρίσης που διανύουμε: Υπάρχουν άραγε χαμένοι κοινωνικοί αγώνες ή αγώνες που χάνονται εκ προοιμίου όταν εκλείπει η πίστη και η τόλμη να δοθούν;
Μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή. Μια ιστορία για ήρωες. Η συναισθηματική φόρτιση και ο θαυμασμός για αυτούς τους ανθρώπους μάς συντρόφευε σε κάθε βήμα…

Η Κατερίνα Ευθυμίου, καλή μου φίλη και για λίγο καιρό μαθήτριά μου στο μάθημα του σινεμά, έκανε ένα φιλμάκι. Το ταλέντο της δημιουργού είναι το μεγάλο ατού της ταινίας. Αν και το θέμα είναι επίκαιρο, διαλέγει μια συγκεκριμένη πτυχή του και δεν τρώει τον κινηματογραφικό χρόνο με γενικά σχόλια.   Συλλαμβάνει την αλήθεια επ’ αυτοφώρω,…