Πολλών ανθρώπων έργο το Μουσείο μας. Των ανθρώπων που έζησαν σε αυτή τη γη επί 11 χιλιάδες χρόνια και των συγχρόνων μας που διαρκώς συνομιλούν με τα κατάλοιπα του βίου, της λατρείας και του θανάτου των προγόνων τους, των αρχαιολόγων που ανέσκαψαν, ξαναέφεραν στο φως και προσέδωσαν την ιστορική ερμηνεία τους στα ευρήματα, των Φίλων που οραματίστηκαν ένα καινούργιο μουσείο, των υπηρεσιακών παραγόντων που το διεκπεραίωσαν, των ανθρώπων που φροντίζουν την εύρυθμη λειτουργία του. Αν έπρεπε ωστόσο να δώσουμε ένα πρόσωπο στο Μουσείο μας, αυτό δεν θα ήταν άλλο από την ψυχή του όλου εγχειρήματος από την Κική Ψαράκη. Αναδημοσιεύουμε μια καλοκαιρινή συνέντευξή της στον δημοσιογράφο Άρη Δημοκίδη.

Το αγαλμάτιο – ειδώλιο είναι πήλινο με καστανό χρώμα. Αποδίδεται στους Μυκηναϊκούς χρόνους˙ στο Ευρετήριο του Μουσείου χρονολογείται πιο συγκεκριμένα στην ΥΕ ΙΙΙ Β΄ περίοδο (περίπου 1330-1200 π.Χ.). Ανήκει στον τύπο της ‘‘Κουροτρόφου’’ ή ‘‘Βρεφοκρατούσας’’ ο οποίος συνεχίζει έως τα χριστιανικά χρόνια. Για τη χρήση του ειδωλίου δεν μπορούν να ειπωθούν πολλά διότι δεν γνωρίζουμε επακριβώς τις συνθήκες εύρεσης…

Μια περιδιάβαση στις περιπέτειες του Αρχαιολογικού μας Μουσείου μέσα από φωτογραφίες μισού και πλέον αιώνα.    

Ήταν πριν δέκα χρόνια ακριβώς, περίπου μιάμιση το μεσημέρι. Βρισκόμασταν για το καθιερωμένο γεύμα της αρχής του έτους που παραθέτει η Μητρόπολη στους τροφίμους του Γηροκομείου. Ξαφνικά, ένα τρομαχτικός θόρυβος και ένα συθέμελο τράνταγμα της γης μάς έκανε να πεταχτούμε από τις θέσεις μας. Ενστικτωδώς τιναχτήκαμε όρθιοι, αλλά πριν προλάβουμε να κάνουμε βήμα κοκκαλώσαμε˙ το…