Η νεαρή συνεργάτις μας, με το παρακάτω αφήγημά της, έλαβε μέρος στον λογοτεχνικό διαγωνισμό που προκήρυξε ο Δήμος Βύρωνα (2ος Διαγωνισμός λογοτεχνικής έκφρασης για εφήβους/ες και νέους/ες του έτους 2016 ‘‘Στο βλέμμα του Μπάυρον’’) και απέσπασε το 1ο Βραβείο στην κατηγορία Πεζών Κειμένων Εφήβων. Η ‘‘Βαλίτσα’’ της συμπεριελήφθη στην έκδοση των έργων που υποβλήθηκαν στον παραπάνω διαγωνισμό…
Φέτος, οι μαθητικές κοινότητες είχαν μιαν εξαιρετική ιδέα. Ο καθιερωμένος πανηγυρικός της επετείου της 28ης Οκτωβρίου να γραφτεί και να εκφωνηθεί για πρώτη φορά από μια μαθήτρια. Η μαθήτρια αυτή τυγχάνει η νεαρότερη συνεργάτιδα της DragoNera Rossa. Δημοσιεύουμε, λοιπόν, την ομιλία της και την συγχαίρουμε για τον λογοτεχνικό της οίστρο.
Σκεφτόμουν, πάντα, πως αν ήμουν εκεί, τίποτα δεν θα του είχε συμβεί, ή έστω θα ήμουν κοντά του τώρα. […] Όταν πήγα να τον δω, μου κράτησε το χέρι, με κοίταξε στα μάτια και μού ’πε: «Τα τρένα, μικρή, τα τρένα. Μη φοβηθείς να τα πάρεις και να τ’ αγαπήσεις. Δε θά ’ναι όλα για σένα αλλά μη διστάσεις! Αξίζει. Θα καταλάβεις»…
Συζητώντας μ’ έναν απελπισμένο θα του σύστηνα μια φίλη απ’ τα παλιά, την Αισιοδοξία, πάντοτε δίπλα σ’ όλους όσους την αποδέχονται. Θα μιλούσα για την Υπομονή και την Επιμονή, ξέρεις, αυτές τις αρετές τού να αγωνίζεσαι, να φέρνεις στα μέτρα σου ό,τι σε χαλάει, να παλεύεις –κι αν κάτι δεν είναι στο χέρι σου– ν’ αντέχεις, να μην τα παρατάς…
Στα πέντε πύρινα μονοπάτια της θάλασσας, το τέταρτο τρεμοπαίζει ανάμεσα στις σκιές και τα νερά της χάνεται φεύγει κι επανέρχεται, το βλέπεις και δεν το βλέπεις, είναι δρόμος χωρίς τέλος δρόμος της φωτιάς που κάποιος δείλιασε και τον άφησε μισό απερπάτητο στα πέντε πύρινα μονοπάτια της θάλασσας το τέταρτο βρίσκεται ανάμεσα στη ζωή και στο…