Η κουβέντα για το άρθρο 16, μας θύμισε το βίντεο που έφτιαξαν πριν λίγα χρόνια ακτιβιστές-κινηματογραφιστές για να στηρίξουν τον αγώνα της ΟΔΠΤΕ κατά των τότε απολύσεων.

Μετά το «όχι» της Βουλής, η τριτοβάθμια εκπαίδευση θα παραμείνει δημόσια και επί ίσοις όροις προσβάσιμη σε όλους, ελεύθερη κι όχι νεοφιλελεύθερη, καθώς μια ενδεχόμενη τροποποίηση του άρθρου 16 δεν θα ήταν τίποτε άλλο από τη συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού σε μια από τις πιο άγριες μορφές του.

…θυμήθηκα τότε που με παγωμένα πόδια, μέσα στο καταχείμωνο ακούμπησα το μαλακό χώμα του νησιού σου.

Βαριές καταγγελίες σύμφωνα με τις οποίες οι 8 στους 10 διαγωνισμούς για έργα οδοφωτισμού είναι φωτογραφικοί. Η απουσία μελετών και η αδυναμία ανοίγματος του ανταγωνισμού. Οι ευκαιρίες για πρόσθετα έσοδα των δήμων, που μένουν στα χαρτιά!

Με το Δημήτρη Κουσουρή είμαστε ίδια ηλικία. Αυτός ήταν στο Πολυκλαδικό του Πειραιά κι εγώ στο 9ο. Γνωριστήκαμε στις καταλήψεις. Δεν γίναμε φίλοι καθώς είχαμε διαφορετικές πολιτικές απόψεις ή έτσι νομίζαμε. Μετά το σχολείο έχασα τα ίχνη του μέχρι που έμαθα ότι τον χτύπησαν οι φασίστες και παραλίγο να πεθάνει. Άρχισα λίγο-λίγο να τον παρακολουθώ μέσα από τα media. Και να τον εκτιμώ, περισσότερο από την εποχή που είμαστε συναγωνιστές.
Γ.Δ.

Απεργία και άστεγοι είναι καταστάσεις απαράδεκτες για όσους ενοχλούνται από αυτές -και ενοχλείται η πλειονότητα-, οι οποίες προκαλούν τη λογική τους.

Πολίτες καθηλωμένοι στον καναπέ με τηλεκοντρόλ και κινητό στο χέρι σε ρόλο Καίσαρα και νικήτρια βγαίνει η Κοινή Γνώμη.