Με αφορμή την «συγκλονιστική» μείωση της τιμής κάποιων διοδίων που μικραίνει το κόστος ταξιδίου από τα Κύθηρα προς την πρωτεύουσα της περιφέρειάς μας κατά … 0,4 ευρώ, ένα πρόσφατο άρθρο – σχόλιο για το θέμα των διοδίων που τελευταία έχει κατέβει πολλές θέσεις στην ατζέντα της επικαιρότητας.

Ω! ανατολή πώς αγγίζεις τα πάντα, νανούρισμα γλυκό και ξύπνημα μες στον εξαίσιο ουρανό, ένα αχνορόδινο φως, ένα θόλος θεϊκός, φως του Παρνασσού γλυκό.

Πριν λίγα χρόνια, ένα πρωί, αφού ετοίμασα πρωινό για τα παιδιά μου και τα είδα να φεύγουν όλα μαζί για το σχολείο, απέμεινα συλλογισμένη κι ύστερα κάθισα κι έγραψα τις σκέψεις μου σε ένα κομμάτι χαρτί. Ήταν η τελευταία χρονιά του γιου μου στο σχολείο και σύντομα θα ήταν το πρώτο μου παιδί που θα εγκατέλειπε το σπίτι. Τώρα που ετοιμάζομαι να ξεπροβοδίσω το στερνοπούλι μου, θυμήθηκα εκείνο το χαρτί και ξαναδιαβάζοντάς το, νοιώθω ότι δεν αφορά πλέον μόνο εμένα και τα παιδιά μου αλλά όλα τα παιδιά που ετοιμάζονται να ανοίξουν τα φτερά τους για το μεγάλο ταξίδι της ζωής τους.

Κάποτε την είδα να τραγουδάει ζωντανά στην Αθήνα. Κρατούσα ένα λουλούδι και της το έδωσα. Μου είπε στα ελληνικά «ευχαριστώ πολύ», χαμογέλασε και συνέχισε να τραγουδάει το Djelem-Djelem.

…το κουτί πωλείται προς 6 δολάρια και περιέχει αυτό που γράφει. Όποιος δε, αποφασίσει να το αγοράσει περιμένοντας ότι δε θα βρει μέσα σε αυτό σκατά, θα κερδίσει ένα πολύτιμο μάθημα με μόλις 6 δολάρια!

Πολλά επικίνδυνα νέα «χούγια» φαίνεται πως έχουν μπει στην καθημερινή ζωή του νησιού μας και κάποιοι μπορεί να είναι και περήφανοι για αυτά, αλλά όμως, όποιος νοιάζεται αληθινά για την πατρίδα του και δεν είναι προδότης και μισέλληνας, θα χει δίκαιο να θορυβηθεί. Θα αφήσω απέξω όσα έχουν συμβεί τον περασμένο καιρό και κάποιοι προσπάθησαν…

H απίστευτη ιστορία διαπόμπευσης και διασυρμού των οροθετικών γυναικών τον Απρίλιο του 2012 αναβιώνει στην αίθουσα του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας όπου 11 γυναίκες (τρεις εκ των οποίων δεν βρίσκονται στη ζωή πλέον) κατηγορούνται για πλημμεληματικές κατηγορίες.

Ο νέος ρατσισμός είναι το μίσος για τον φτωχό. Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ μισεί τους losers. Η δεξιά του τόπου μας κλίνει το επίθετο «αυτοδημιούργητος» σε όλες τις πτώσεις και τα γένη. Τι ισχύει πραγματικά;