Για τον Μητσοτάκη και τον κόσμο του
Αναρχική συλλογικότητα Οκτάνα

Καθ’ όλη την πορεία της ζωή του, ο «ψηλός» άλλαξε πολλούς εχθρούς. Όσες όμως ανίερες συμμαχίες κι αν κατάφερε να συνάψει με αριστερούς και δεξιούς τσαρλατάνους ένας έμεινε σταθερά απέναντί του: ο αγωνιζόμενος λαός.

Η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα και η εποχή του
του Αλέξανδρου Α. Χατζηκώστα

«…Καψάσκης προς Τούμπα: Κύριε υπουργέ, παραιτούμαι, είμαι εγκλωβισμένος από δικηγόρους. Ο Ηλιόπουλος παίρνει βίαια το ακουστικό.
– Θέλουμε το νεκρό μας στο σπίτι.
– Και που θα τον θάψετε;
– Στον κήπο μου δολοφόνοι, αρκεί να μας τον δώσετε. Να τον χαρώ για τελευταία φορά. Έστω και σιωπηλό.
– Τ’ ακούς Τούμπα; λέει η Μάνα. Φοβάστε το Σωτήρη μου ακόμα και νεκρό;

Φωνάζουν κατά πρόσωπο στους πατέρες τους: «Δολοφόνε!»
της Χριστίνας Πάντζου

Για να φτάσουν εδώ χρειάστηκε να αποδεχτούν μέσα από εξαιρετικά οδυνηρές διαδικασίες ότι οι πατεράδες τους ήταν τέρατα που βασάνισαν, εξαφάνισαν, δολοφόνησαν συνανθρώπους τους.

Μια «έντεχνη» Πανήγυρη στο Καλλιμάρμαρο
του Κώστα Λουλουδάκη (Ιουλιανού)

Το απολίτικο εθελοντικό δίκτυο των ΜΚΟ, της «κοινωνίας των πολιτών», είναι εδώ για να σε αποσυμπιέσει ψυχολογικά, και να σου δώσει και μια τσάντα με κονσέρβες που μαζεύτηκαν μετά από την παρέμβαση του καλού μας τροβαδούρου Διονύση Σαββόπουλου.

Άμεση απελευθέρωση της Ηριάννας
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Η Ηριάννα, μια γυναίκα 29 χρόνων, υποψήφια διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, είχε συλληφθεί με την κατηγορία για συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία πυρήνων της φωτιάς». Ο λόγος για τη σύλληψή της ήταν η σχέση της με νεαρό που είχε συλληφθεί ως εμπλεκόμενος με την οργάνωση. Παρά το γεγονός ότι το δικαστήριο αθώωσε το σύντροφό της, η ίδια με αφορμή τη σχέση της μαζί του και με μόνο ενοχοποιητικό στοιχείο ένα δείγμα DNA, καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό. Σήμερα είναι ημέρα που εκδικάζεται η αίτηση αναστολής της ποινής. Το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα μας έστειλε ένα κείμενο.

Στα Ξεκούδουνα
του Σπύρου Γιανναρά

Τότε, που λες, το κριάρι μεταμορφώθηκε μπροστά στα μάτια μου. Ορθώθηκε στα δυο του πισινά πόδια και πήρε και ψήλωνε, ψήλωνε κι απλωνόταν σαν τον καπνό της καμινάδας. Πριν το πολυκαταλάβω, μπροστά μου στεκόταν ο ίδιος ο Αη Γιάννης ο Αποκεφαλισθείς, με σάρκα και οστά.