Αφήσαμε το ελαφρύ φορτίο,δηλαδή την αυτομεμψία,και σηκώσαμε το βαρύ,δηλαδή την αυτοδικαίωση
-Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός
Η αρχή της σωτηρίας του ανθρώπου βρίσκεται στην αυτοκαταδίκη του.
-Αββάς Ευάγριος
Το εκκλησιαστικό ιερατείο έχει κριθεί. Και για την Κατοχή, τότε που όρκιζε «κυβερνήσεις» δοσίλογων. Και για την επταετία, τότε που «διάβαζε» υπηρετώντας τη χούντα.Κρίνεται από τη μαυρίλα που αποπνέουν εκλεκτοί μητροπολίτες – υμνητές του χρυσαυγιτισμού. Αφού, όμως, ο κ.Ιερώνυμος θέλει να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για την στάση της ιεραρχίας απέναντι στην Κατοχή και στην χούντα, πολύ ευχαρίστως.
Στη Λάρισα ένα κορίτσι 14 χρονών απήχθη, κρατήθηκε παρά τη θέληση του, βιάστηκε ομαδικά και συστηματικά και εξαναγκάστηκε σε πορνεία. Δεν είναι το πρώτο ούτε το τελευταίο περιστατικό βιασμού. Μάλιστα είναι από τα λίγα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας.
Η Εύα κατάλαβε πως αν αποδεχτεί αυτόν το μικρό, ασήμαντο θα έλεγε κάποιος, περιορισμό, όσο πλούσια και ανέμελη ζωή και να είχε στον υπέροχο κήπο, στην πραγματικότητα θα ήταν μια ζωή χωρίς Ελευθερία. Η Εύα, διεκδικώντας τον απαγορευμένο καρπό, έστειλε το δικό της μήνυμα στον Ελωχείμ, όλα ή τίποτα, και ο -μέχρι εκείνη τη στιγμή- φιλόξενος ιδιοκτήτης απάντησε όπως έπρεπε: τίποτα! από δω και στο εξής μόνο πόνος.
Τον Ιανουάριο του 2002, απομονωμένος στη Ραμάλα, ο Μαχμούντ Νταρουίς σημειώνει μέρα με τη μέρα, σε σύντομα ποιήματα, τις εντυπώσεις του από έναν πόλεμο όλο και πιο άγριο, γράφοντας τελικά αυτό το εκτενές ποίημα που αποτελείται από εκατό περίπου θραύσματα, ως αντίδραση στην επίθεση του ισραηλινού στρατού στα παλαιστινιακά εδάφη.*
Ένα μείγμα φανατισμού,γενναιότητας,υψηλής στρατηγικής και παράνοιας μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τους Ταλιμπάν.Τους μάθαμε πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια.Ποια είναι η κατάσταση όμως μετά από τόσα χρόνια πολέμου;
«Τα πράγματα στην Τουρκία δυσκολεύουν καθημερινά. Καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο παρατηρούν ενεοί τις εξελίξεις, που επιβεβαιώνουν τα πλέον εφιαλτικά σενάρια.»
Με την ευκαιρία της επετείου της ομιλίας του Μ.Λ.Κινγκ, «I have a Dream» ένας ελάχιστος φόρος τιμής(το πρώτο μέρος) σε ένα πραγματικά μεγάλο άνθρωπο,που άφησε την άνεσή του και έκανε πράξη τα λόγια του,αγωνίστηκε και δολοφονήθηκε για τους συνανθρώπους του.Σε αυτό το μέρος γίνεται και μια αναφορά στον άγιο Μωϋσή τον Αιθίοπα(Moses the Black)του οποίου τη μνήμη τιμούμε την ίδια μέρα.
Δεν πιστεύω στο δόγμα του μεγαλύτερου καλού για τον μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.Για να μιλήσουμε με ωμό τρόπο,αυτό σημαίνει ότι αποδεχόμαστε να θυσιαστούν τα συμφέροντα του 49% των ανθρώπων προς όφελος του 51%.
Λίγες ημέρες έχουν περάσει από τότε που οι προβολείς της δημοσιότητας ήταν στραμμένοι στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία και όλοι προσπαθούν σήμερα να ερμηνεύσουν και να ζυγίσουν τη βαρύτητα της τελικής απόφασης.