Ο Αμερικανός δημοσιογράφος και ερευνητής George Kennan από το Οχάιο ήταν ένας από τους πρώτους ξένους που πήρε φωτογραφίες από τους υπηκόους της Ρωσικής Αυτοκρατορίας στα τέλη του 19ου αιώνα. Ρίξτε μια ματιά στο ποικίλο φάσμα ανθρώπων και την ζωή τους στην τσαρική Ρωσία, ιδωμένη μέσα από τα μάτια ενός Αμερικανού εξερευνητή…
Την 21η Ιανουαρίου 2017 στις 4:30 π.μ. επιβιβάστηκα σε ένα λεωφορείο στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης με προορισμό την Πορεία Γυναικών στην Ουάσιγκτον. Ήδη περίμενα ένα μεγάλο πλήθος καθώς 200.000 άνθρωποι αναμενόταν να λάβουν μέρος στην πορεία και τα εισιτήρια για τα δημόσια λεωφορεία και τα τρένα για την Ουάσιγκτον είχαν ξεπουληθεί ήδη πριν από τον Δεκέμβριο.
Γυρίζαμε την Κρήτη απ’ τη μια άκρη στην άλλη. Μετά από μια στάση σ’ ένα μεγάλο πάρκο με μαρμάρινα κολωνάκια και πλαστικές καρέκλες, με σιντριβάνια και παρφαί σοκολάτα πήραμε και πάλι τον δρόμο. Σε ένα γύρισμα του δρόμου…
Δύο άντρες και μια γυναίκα γύρω από ένα πινάκιο όπου παίζεται, ως συνήθως, η προσωπική μοίρα τους. Το παιχνίδι άραγε τους ενώνει ή τους συγκρατεί σε μια σχέση σύγκρισης και σύγκρουσης;
Όταν οι τουρίστες με τα εγγλέζικά τους έφτασαν στην ελληνική επαρχία, την πολυμήχανη και παγανιστική, τα ελληνικά πήγαν περίπατο. Στη μυθική Αρκαδία, χωρίς πολλή περίσκεψη, χωρίς κανένα δισταγμό, ο Παν έγινε Πάνος…
Ενίοτε τα γκράφφιτι δίνουν μια μαρτυρία όχι μόνο για το πολιτικό πνεύμα αλλά και για την εν γένει μορφωτική κατάσταση ενός τόπου. Απ’ ό,τι φαίνεται, λοιπόν, τα Κύθηρα μισούν τον ρατσισμό και αγαπούν τον Ουναμούνο. Μακάρι να είναι έτσι. Πάντως, αυτές είναι οι πρώτες λέξεις που διαβάζει κανείς φτάνοντας με το πλοίο και οι τελευταίες που διαβάζει φεύγοντας από τα Κύθηρα.
Όσες φορές κι αν διαβάσω τη φωτογραφία, σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω γιατί γίνεται διάκριση των εποχών…
Θυμάμαι τις παλιές ασπρόμαυρες κάρτες La Grèce dans les années ’50. Θα μπορούσε κανείς να αποπειραθεί ανάλογη φωτογραφική περιήγηση στην Ελλάδα του 21ου αιώνα; Ίσως με μια ακόμα μεγαλύτερη δόση χιούμορ για να αντέξει τα δύσκολα αλλά με την ίδια τρυφερότητα για τις μικρές γωνιές της πατρίδας μας. Ξεκινάω με τα Αντικύθηρα. Σε έναν ολιγάνθρωπο…