Έψαχνα να βρω πληροφορίες για την παράσταση που είδα χθες, καθώς θεώρησα καθήκον μου να τη διαφημίσω με ένα κείμενο. Βρήκα όμως ένα άρθρο που μάλλον «τα λέει» καλύτερα από εμένα. Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι αισθάνομαι τυχερός που πρόλαβα να τη δω και εύχομαι να βρεθεί τρόπος να έρθει και στα Κύθηρα. Γ. Δ.
Προφητική αποδείχθηκε τελικά μια αυστριακή βουβή ταινία, με τίτλο «Πόλη χωρίς Εβραίους» για την άνοδο του Ναζισμού και τα δεινά που επέφερε, χαμένη 90 χρόνια, η οποία βρέθηκε πρόσφατα, αποκαταστάθηκε ψηφιακά και αναμένεται να προβληθεί στους κινηματογράφους μέσα στο 2017, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Guardian…
Στον Πύργο βρέθηκαν και τρία Τσιριγωτάκια. Λίγο πριν ξεκινήσει η τελετή λήξης πήραν τις θέσεις τους στην αίθουσα και μου είπαν ότι αν ήξεραν το πόσο όμορφα είναι όλα εδώ θα διάλεγαν τον Πύργο και όχι τη Ρώμη για πενθήμερη.
Η σημερινή ανταπόκριση εστιάζει στους λιλιπούτειους Μακ-Τάινι, φιλοξενούμενους της Τζιλ και της Τζόι. Αλλά και στους λιλιπούτειους δημιουργούς, θεατές, συμμετέχοντες. Τελικά έχει δίκιο η Saara Cantell: «Δεν υπάρχει καλύτερη εμπειρία για έναν σκηνοθέτη από το να είναι σε μια αίθουσα με παιδιά.» Και δεν υπάρχει, πράγματι, καλύτερη εμπειρία από το να είσαι σε μια ολόκληρη πόλη γεμάτη Ζιζάνια…
Το Φεστιβάλ οδεύει προς την ολοκλήρωσή του και την σκυτάλη της ενημέρωσης αναλαμβάνουν τα … Ζιζάνια. Καμαρώνοντας για τον τόπο τους και με τη λάμψη του κινηματογράφου στα μάτια, με την φρεσκάδα τους, την τόλμη τους και την φαντασία τους αντιπροσωπεύουν τις καλύτερες ελπίδες μας για το μέλλον…
Το φεστιβάλ συνεχίζεται. Οι ταινίες είναι η μια καλύτερη από την άλλη. Πόλεμος και παραμύθι. Χρώμα και σκιές. Έρωτας και εγωισμός. Παντού παιδιά. Παιδιά κάθε ηλικίας παίζουν με κινηματογραφιστές και εκπαιδευτικούς. Παιχνίδια με κάμερες μικρόφωνα πλαστελίνες και φαντασία. Σεμινάρια και εργαστήρια για κάθε ενδιαφερόμενο. Ένας μαγικός κόσμος στον Πύργο με εκατοντάδες μάγους μικρούς και μεγάλους.
Η δεύτερη ανταπόκριση από την Ολυμπία, του απεσταλμένου μας DragoΝάρου Γιώργου Διδυμιώτη, είναι ένα καλαίσθητο βίντεο με σύντομη παρουσίαση της θρυλικής ταινίας του Κάρελ Ζέμαν «Οι θρύλοι του Βαρώνου Μινχάουζεν» και της ενδιαφέρουσας «Γης των Πεφωτισμένων» από το Αφγανιστάν.
Ξεκίνησε και το παράλληλο φεστιβάλ Κάμερα Ζιζάνιο με πολλές ταινίες μαθητών κάθε ηλικίας, στο οποίο θυμίζω πως συμμετέχει και η τσιριγώτικη ταινία World Mad η οποία προβλήθηκε σήμερα και απέσπασε το χειροκρότημα του κοινού αλλά και κολακευτικά λόγια. Φυσικά το ταξίδι της ταινίας είναι από μόνο του επιτυχία καθώς επιλέχθηκε ως μία από τις 130 που συμμετέχουν σε σύνολο 1400 αιτήσεων.
Η συγκίνηση μου ήταν μεγάλη όταν είδα στο πανί του φεστιβάλ τον τίτλο “Η Κινηματογραφική Ομάδα του Λυκείου Κυθήρων παρουσιάζει την ταινία”. Σκέφτηκα ότι αξίζει ένα μπράβο στα παιδιά που έφτασαν μέχρι εδώ…
To Λύκειο Κυθήρων ταξιδεύει στην Ολυμπία και συμμετέχει στο Φεστιβάλ Ταινιών για Παιδιά και Νέους, με την πρόσφατη δημιουργία τους με τίτλο «World Mad»!
Στην Ελλάδα το «δεν πληρώνω» πήρε διαστάσεις κινήματος. Κορυφώθηκε με τα εισιτήρια των μέσων μαζικής μεταφοράς (τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα με το νεαρό που έχασε τη ζωή του δεν σηματοδοτούν μόνο την πρωτοφανή βαρβαρότητα μιας αβίωτης πλέον καθημερινής συνθήκης, αλλά και την οριστική χρεοκοπία – μιας μερίδας(;) – της διανόησης(;!) με τα χυδαία σχόλια περί «τζαμπατζήδων», αλλά και την αδικαιολόγητη σιωπή που εν πολλοίς κυριαρχεί, όχι μόνο με το συγκεκριμένο περιστατικό, αλλά με τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στο σύνολό τους σάμπως η κοινωνική πραγματικότητα να μην αφορά την τέχνη και τη διανόηση) και τα διόδια.