«ΟΙ ΠΑΛΑΙΣΤΕΣ»
από τη Λοκομοτίβα

Τον Σεπτέμβριο του 2014 η κινηματογραφική κολεκτίβα «Λοκομοτίβα» σε συμπαραγωγή με το Εργατικό Κέντρο Λαύριου, πραγματοποίησε την no budget ταινία μικρού μήκους «Οι παλαιστές» σε σκηνοθεσία Κώστα Σταματόπουλου και Σήφη Στάμου. Ενάμιση χρόνο μετά την πρώτη της προβολή αποφασίσαμε να ξεκινήσει το νέο της ταξίδι στο χώρο του διαδικτύου.

Η ιστορία του Γιόχαν
της Κατερίνας Ευθυμίου

Μια ιδέα βασισμένη στο παραμύθι «Τα καινούρια ρούχα του Αυτοκράτορα» του Χανς Kρίστιαν Άντερσεν σε στίχους Κατερίνας Ευθυμίου, μουσική Μαρίνου Χειμώνα και εικονογράφηση Στεφανίας Βελδεμίρη.
Γιατί όταν ο βασιλιάς είναι γυμνός θα υπάρχει πάντα ένα παιδί ή ένας καλλιτέχνης για να φωνάξει την αλήθεια.

Ο λόγος του Κεν
του Γιώργου Διδυμιώτη

Θυμήθηκα έναν σκηνοθέτη που μου είπε κάποτε ότι οι πολιτικές ταινίες δεν του αρέσουν γιατί είναι ενάντια στη φύση του σινεμά. Προβληματίζουν τον κόσμο και τον στεναχωρούν, ακόμα και αν έχουν “χάπι εντ”. Δεν τον αφήνουν να ονειρευτεί. Πόσο επικίνδυνοι για την κοινωνία είναι όλοι αυτοί οι “πετυχημένοι καλλιτέχνες”, σκέφτηκα.

Η ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ
3. Η επικαιρότητα ενός αναχρονισμού
του Δημήτρη Κουτραφούρη

Εκεί όπου μια μάνα κρατάει τα κλειδιά του σπιτιού, υπάρχει ακόμα μια Μπερνάρντα Άλμπα. Εκεί όπου ένα νέο κορίτσι εξεγείρεται κατά των περιορισμών, της βίας, του συμφέροντος και συντρίβεται, υπάρχει μια Αδέλα. Εκεί όπου η κοινή γνώμη μετράει πάνω κι ενάντια στην ελευθερία του ατόμου, είναι ένα ακόμα ‘‘χωριό με δηλητηριασμένα πηγάδια’’ και όχι μόνο ισπανικό…

Η ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ
2. Γυναίκες, άντρες. Και το Σπίτι
του Δημήτρη Κουτραφούρη

Μπορούμε να δούμε το έργο ως δράμα Γυναικών και Ανδρών την ίδια στιγμή. Αλλά ο βασικός πρωταγωνιστής του έργου είναι το Σπίτι. Λέει κάπου η Πόνθια: Ούτε για την αδελφή σου, ούτε για σένα, ούτε για καμιά σας δε νοιάζομαι! Αλλά θέλω να ζω σ’ ένα σπίτι με υπόληψη…

Η ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ
1. Ο Λόρκα κι εμείς

του Δημήτρη Κουτραφούρη

Πάν’ απ’ όλα, ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα υπήρξε ποιητής, δηλαδή ένας άνθρωπος μαθημένος να ζει την ελευθερία του αισθήματος και καταδικασμένος να πονά, να τολμά, να επαναστατεί˙ όχι από υπερβολική γενναιότητα αλλά από φόβο για την ανία του βολέματος. Και από αξιοπρέπεια. Για όλα αυτά, άλλωστε πέθανε…

Κινηματογραφική Λέσχη Κυθήρων
Για μια νέα αρχή;
Ανακοίνωση της ΚΙ.ΛΕ.ΚΥ.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο κάθε μέρα (ή νύχτα) θωπεύουν τις ευαίσθητες χορδές τους ακίνητοι, σιωπηλοί και με ορθάνοιχτα μάτια, περιμένοντας το καινούριο (;) που θα τους αποκαλύψει το «μαγικό κουτί» του σκηνοθέτη. Περιμένουμε κι εμείς… Θα φέρουν κάτι νέο οι μεθαυριανές εκλογές;

Κυριακή 15 Ιανουαρίου, 17:00, Δημοτική Βιβλιοθήκη, Κοντολιάνικα.

Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ
του Γιώργου Διδυμιώτη

“Το σινεμά μας κάνει καμιά φορά να βλέπουμε καθαρότερα τον κόσμο κι ο κόσμος μας αυτή τη στιγμή κινδυνεύει από τις ιδέες που αποκαλούμε νεοφιλελευθερισμό και απειλούν να μας φτάσουν στην καταστροφή, στη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων, από την Ελλάδα ως τη Βραζιλία. Το σινεμά έχει πολλές παραδόσεις. Μία από αυτές είναι το σινεμά της διαμαρτυρίας, που δείχνει τους ανθρώπους ενάντια στην εξουσία. Ελπίζω η ταινία μας να συνεχίζει αυτήν την παράδοση. Κινδυνεύουμε να απελπιστούμε κι όταν υπάρχει τόση απελπισία, η ακροδεξιά το εκμεταλλεύεται – πρέπει να πιστέψουμε ότι ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός κι απαραίτητος.” Κεν Λόουτς