Διαβάστε εδώ το 4ο μέρος
Διαβάστε εδώ το 6ο μέρος
Περίληψη προηγουμένων:
Τα Κύθηρα φημίζονται στον πρωτογενή τομέα για το μέλι, στο δευτερογενή για τα παξιμάδια, στον τριτογενή για τον τουρισμό και τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου. Στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι τα δύο αστέρια (πεφταστέρια δηλαδή, τέλωσπάντων), τους Σούπερ ήρωες. Μαζί με τα κουσούρια τους φυσικά, εξαιτίας των οποίων, πριν καλά καλά αρχίσουν τη δράση τους, τα Δόκανα ερήμωσαν – μόνο ποντίκια και νυχτερίδες κατοικούν πλέον στην άλλοτε πολύβουη αυτή πολιτεία. Κι ενώ οι μεσαρίτες και οι εξωδημότες περι πολλών τυρβάζουν, κάποιοι άλλοι απεργάζονται ζοφερά σενάρ… ώπα, αυτό είναι πρόλογος, όχι περίληψη, σόρρυ.
.
Σε μια μεγαλοπρεπή τελετή υπό τους ήχους της μπάντας της Πολεμικής Αεροπορίας, στο κάστρο της Χώρας τοποθετήθηκε (μετά από οκταετή γραφειοκρατική διαδικασία) ειδικός προβολέας εγκεκριμένος από την Β’ ΕΠΚΑΒΑΚΛΑΠΔΕΝΜ*, με τον οποίο οι Χωραΐτες καλούσαν τον Σούπερ Κασιμάτη προβάλλοντας το γράμμα «Κ» στον ουρανό.
…καλούσαν τον Σούπερ Κασιμάτη προβάλλοντας το γράμμα «Κ» στον ουρανό
Οι βόρειοι απάντησαν εγκαθιστώντας ειδικό χρυσοποίκιλτο προβολέα Βυζαντινής τεχνοτροπίας στο καμπαναριό της Ιλαριώτισσας στον Ποταμό που διέγραφε κι αυτός με τη σειρά του ένα καλλιγραφικό «Κ» στην ομίχλη. Όποτε κινδύνευε η ζωή και (Θεός φυλάξοι!) η περιουσία κάποιου πιστοποιημένα γηγενούς Τσιριγώτη, άναβε και ο αντίστοιχος προβολέας. Οι αλλοδαποί, σύνοικοι, ξενομπασάρηδες και λοιπά μαζέματα έπρεπε να βρούν την άκρη μόνοι τους. Μετά από αλλεπάλληλα μπερδέματα που έγιναν διότι τα σήματα ήταν πανομοιότυπα και καμμία πλευρά δεν δεχόταν να αλλάξει το δικό της, οι κλήσεις ανάγκης γίνονταν πλέον μέσω τηλεφώνου. Πάντως οι προβολείς παρέμειναν, για το εφέ.
Η αλήθεια είναι πως και οι δυο πρωταγωνιστές της ιστορίας μας είχαν τις καλύτερες των προθέσεων, όμως η διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας στον Μανώλη και η μόνιμη σύγχιση που προκαλούσε το ελλατωματικό λειτουργικό σύστημα της Κάθι είχαν σαν συνέπεια ανεπιθύμητα αποτελέσματα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Σε αυτά προσθέτουμε πως, μετά την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης του μπαρμπαΜήτσου, η μόνη πλέον εγκληματική δραστηριότητα στο νησί ήταν οι αρχιτεκτονικές αυθαιρεσίες, φορολογικές και τροχαίες παραβάσεις. Αν εξαιρέσει κανείς λοιπόν κατασχέσεις της μπάλας των πιτσιρίκων που, αγνοώντας προκλητικά την απαγόρευση, έπαιζαν στην πλατεία της Χώρας, σκίσιμο των σκηνών των πονηρών ελεύθερων κατασκηνωτών που ανακατεύονταν με το πλήθος στην παραλία της Παλαιόπολης και φύσημα σούπερ κρύου αέρα που ανάγκαζε να ντυθούν οι γυμνιστές του Σπαραγγαρίου και της Λιγύας, οι δύο υπερήρωες οδηγήθηκαν σε σχεδόν πλήρη απραξία.
… ελεύθεροι κατασκηνωτές ανακατεύονταν με το πλήθος στην παραλία της Παλαιόπολης
Ουσιαστικά αυτό που έκανε πλέον ο Σούπερ Κασιμάτης ήταν να ποζάρει για φωτογραφίες με τους τουρίστες στις επάλξεις του Κάστρου και η Σούπερ Κάθι εκτελούσε περιηγητικές πτήσεις στις βορειοδυτικές ακτές του νησιού. Κάθε περιήγηση τελείωνε «απρόοπτα» τη στιγμή που επέστρεφαν από το Φανάρι, όταν –σε συνεννόηση με τον Μωβαλίο, τον πονηρό αυτοκινητιστή του Καραβά- άναβε η πινακίδα SK DUTY τάχαμου για μια αποστολή, με την σούπερ ατάκα: «Με καλεί έκτακτο καθήκον! Θα πρέπει να σας αφήσω σε εκείνη τη διασταύρωση». Στη λέξη «έκτακτο» έκανε ένα μικρό σαρδάμ συνήθως, (έξτακτο, έκταξο κλπ) έχοντας στο μυαλό της το ταξί που όλως τυχαίως καραδοκούσε στο διπλανό εικονοστάσι. Την αμοιβή τους κατέθεταν και οι δύο στην Επιτροπή Εγχωρίου Περιουσίας η οποία κρίθηκε αρμόδια διαχειρίστρια των πόρων αυτών. Για να φτάσουμε στον Φεβρουάριο του 2016, εκεί όπου ξεκίνησε η αφήγηση της ιστορίας μας…
Καταλαβαίνετε λοιπόν πως όταν ο Μανώλης άκουσε τα σχέδια του Χαρούπη και του Πατέντα κάτι σκίρτησε μέσα του. Επιτέλους! Μια ευκαιρία να φανεί πραγματικά χρήσιμος στο πολυαγαπημένο του Τσιρίγο και ταυτόχρονα να χωθεί στο μάτι αυτής της υπερΞωτάρας της Κάθι. Θα σταματούσε τα σατανικά τους σχέδια και θα ξανακέρδιζε την εκτίμηση των συμπατριωτών του. Ποτέ ξανά δεν θα τον έλεγαν Σούπερ Ζαβέα. Αργά, έβαλε το χέρι στη τσέπη του. Έβγαλε ενα παξιμάδι, το έβαλε στο στόμα και άρχισε να το ροκανίζει. Αισθάνθηκε τη καρδιά του να πάλλεται ανεξέλεγκτα. Άπλωσε το χέρι πρός τον ουρανό, φώναξε « Γκα-γκάν!!! » και σωριάστηκε κάτω. Το Διακόφτι ανήκε στον Έξω Δήμο. Θα έπρεπε να πάρει ταξί.
Άπλωσε το χέρι πρός τον ουρανό, φώναξε « Γκα-γκάν!!! » και…
Την επόμενη μέρα ο Εφραίμ Χαρούπης ξύπνησε ιδιαίτερα κεφάτος. Ξυρίστηκε, έβαλε και άφτερ σεηβ. «Η καλή πρώτη εντύπωση έχει μεγάλη σημασία» σκέφτηκε. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. «Άντε, και αν όλα πάνε καλά του χρόνου θα πάμε στα Μπαρμπέιντος μεγάλε» είπε στον εαυτό του. Αυτός ανταπέδωσε το χαμόγελο. «…Με το δικό μας αεροπλάνο» συμπλήρωσε και το είδωλό του έκλεισε το μάτι με νόημα. Το χαμόγελό του είχε γίνει τόσο πλατύ που έπαθε μια ελαφρά θλάση στους μύες του προσώπου.
Η συνάντηση με τον Κάρλος την Αλεπού (δεύτερου εξαδέλφου του Κάρλος του Τσακαλιού, του διαβόητου τρομοκράτη) είχε ορισθεί για τις 6 το απόγευμα. Στο μεταξύ θα συναντιόταν με διάφορους τοπικούς φορείς και με επιτροπές κατοίκων και εκπροσώπους τοπικών συλλόγων. Όλα αυτά ήταν τόσο βαρετά, μα συνάμα τόσο απαραίτητα. Το μυστικό του σχέδιο, τόσο φρικτό, καταχθόνιο -μα και ιδιοφυές ταυτόχρονα- απαιτούσε άριστες δημόσιες σχέσεις. Είχε χτίσει μια σχέση εμπιστοσύνης με τους ντόπιους που θα αποδεικνυόταν πολύτιμη όταν θα ερχόταν η ώρα εφαρμογής του σχεδίου του. Το βράδυ θα συναντιόταν για φαγητό με τον νέο φίλο που γνώρισε στο πλοίο, τον Πιέρ. «Η τύχη είναι με το μέρος μου» σκέφτηκε. «Τι τρομερή σύμπτωση να γνωρίσω αυτόν τον άνθρωπο αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Καλό σημάδι». Μιλώντας για συμπτώσεις ο Εφραίμ θα εντυπωσιαζόταν αν ήξερε πως την ίδια ακριβώς στιγμή την ίδια α-κρι-βώς φράση ξεστόμιζε και ο Πατέντας ο οποίος είχε μόλις τελειώσει και αυτός το ξύρισμα (ακούστε σύμπτωση!) και ετοιμαζόταν να ξεκινήσει για το γραφείο της Επιτροπής Εγχωρίου Περιουσίας. Εκεί θα παρουσίαζε τις νέες ριζοσπαστικές ευρεσιτεχνίες του που θα καθιστούσαν τα Κύθηρα απολύτως αυτάρκη σε ενέργεια και θα του εξασφάλιζαν με βεβαιότητα το βραβείο Νόμπελ (τουλάχιστον).
Εδώ πρέπει να πούμε δυο λόγια για τον Πιέρ τον Πατέντα. Πέτρος Βαρουφάκης (καμμία συγγένεια) το αληθινό του όνομα, Κυθήριος την καταγωγή απ’ τη μεριά της μητέρας του και συγκεκριμένα από τα Κασιματιάνικα, το περίφημο κεφαλοχώρι των Κυθήρων με ταυτόχρονη θέα στη Χώρα, το Λιβάδι, τη Μονή Μυρτιδίων και την Αγία Πελαγία. Ο Πιέρ γνωστός στην πιάτσα ως Πατέντας ή Τζίφος, (παρατσούκλια βγαλμένα από τις άπειρες επιτυχείς κατοχυρώσεις ανεπιτυχών ευρεσιτεχνιών του) δεν ήταν κακό παιδί. Απεναντίας. Απόφοιτος της τεχνικής σχολής «Ήφαιστος» στα Πατήσια, δοκίμασε την τύχη του σε διάφορα τεχνικά επαγγέλματα. Ανήσυχο πνεύμα, ποτέ δεν ήταν ευχαριστημένος κάνοντας μικροδουλειές. Με την εμπειρία που απέκτησε και με την αδιαμφισβήτητη εφευρετικότητά του αφιέρωσε όλο τον ελεύθερο χρόνο του στην τεχνολογική έρευνα και την κατοχύρωση ευρεσιτεχνιών. Τους οικονομικούς πόρους που απαιτούνται γι’ αυτό τους βρήκε στο πρόσωπο (και όχι μόνο το πρόσωπο) της Ρένας, της αρραβωνιαστικιάς του και στα δύσκολα (πολύ συχνά δηλαδή) δανεικά και αγύριστα από τον φίλο του τον Βίκτωρα. «Ίσως να ήρθε η ώρα να βγάλω κι εγώ κανα φράγκο σκέφτηκε» καθώς έφτανε στο γραφείο της Εγχωρίου. Έφτιαξε το σακάκι του, πήρε μια βαθιά ανάσα και μπήκε.
Την ίδια ώρα ο Εφραίμ Χαρούπης έφτανε έξω από την πόρτα των γραφείων της «Κυθηραϊκό Μετρό ΑΕ». Έφτιαξε το σακάκι, ίσιωσε το μαλλί και πέρασε από τον έλεγχο αδειάζοντας πρώτα τις τσέπες του από μεταλλικά αντικείμενα και αφού βέβαια έδωσε την Beretta του στο φρουρό. Εκείνος του έδωσε μια απόδειξη και του έγνεψε να προχωρήσει. Πήρε το ασανσέρ και ανέβηκε στον έβδομο όροφο. «Καλημέρα σας κύριε Χαρούπη» είπε η Μυρτώ, η γραμματέας. «Ο κος Κασιμάτης σας περιμένει». Ο Χαρούπης μπήκε στο γραφείο του προέδρου της «Κυθηραϊκό Μετρό ΑΕ» όπου τον περίμενε όρθιος δίπλα στο παράθυρο ο καλοστεκούμενος 60χρονος πρόεδρος. Ο Μανώλης Κασιμάτης είχε γεννηθεί στούς Κασιματάδες το 1950. Τον πατέρα του δεν τον γνώρισε ποτέ καθώς εκείνος αποφάσισε να μείνει στη Αυστραλία όπου είχε πάει για να εργασθεί και να συζήσει με την Αβορίγινη φιλενάδα του εγκαταλείποντας την σύζυγο και τα τρία του παιδιά.
Ο εφοπλιστής Εμμανουήλ Γ. Κασιμάτης
Σε πείσμα της τύχης του όμως ο Μανώλης κατάφερε να τελειώσει το σχολείο και χάρη σε μια υποτροφία του Ιδρύματος Εμμανουήλ Γ. Κασιμάτη (διάσημου Κυθήριου εφοπλιστή με πλούσια πατριωτική και ανθρωπιστική δράση) μπόρεσε να σπουδάσει Οικονομικά και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Taft στις ΗΠΑ. Όταν το 2005 ο Εφραίμ Χαρούπης αποφάσισε να δώσει τη λύση στο συγκοινωνιακό πρόβλημα των Κυθήρων (και ταυτόχρονα στο πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετώπιζε ο ίδιος), ο άρτι αφιχθείς εξ Αμερικής πρώην διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων της ENRON φάνταζε σαν ιδανική λύση για τη θέση του προέδρου της επιχείρησης. Περιττό να πούμε πως οι δύο άνδρες συνδέονται με στενούς δεσμούς φιλίας, χρήσιμο όμως να ξέρουμε πως ο Χαρούπης παντρεύτηκε την μονάκριβη κόρη του Μανώλη, την πανέμορφη Ματίνα.
«Τι νέα Εφραίμ;»
«Όλα καλά Μανώλη. Εδώ πως πάμε;»
«Πολύ καλά. Οι εκσκαφές για τον σταθμό του Γερακαρίου στην επέκταση της γραμμής 1 καθυστερούν λίγο λόγω κάποιων αρχαιολογικών ευρημάτων, αλλά πιστεύω πως σε μια-δυο βδομάδες τα έργα θα προχωρήσουν. ‘Έτσι και αλλιώς το χρονοδιάγραμμα προβλέπει παράδοση τα Χριστούγεννα του 2018, εμείς θα είμαστε έτοιμοι νωρίτερα»
«Με τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις τι γίνεται; Βάλατε λεωφορεία να παίρνουν τον κόσμο;»
«Η παρακαμπτήριος έχει ολοκληρωθεί και τα δρομολόγια γίνονται κανονικά ανά είκοσι λεπτά. Αλλά τι εννοείς λεωφορεία Εφραίμ;» των ρώτησε με ένα υποτιμητικό μειδίαμα.
«Α! Συγνώμη, ξεχάστηκα, ταξί εννοούσα» είπε γελώντας κι ο ίδιος με τη γκάφα του.
«Α ναι μπράβο…. Εσύ; Τι νέα; Με εκείνο το σπουδαίο πρότζεκτ που έλεγες έκανες τίποτε;»
«Το δουλεύω. Πρέπει να φροντίσω να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να ξεκινήσω τις συζητήσεις.»
Ο ισχυρός άνδρας του «Κυθηραϊκού Μετρό ΑΕ» κοίταξε το γαμπρό του αμίλητος για ένα λεπτό. Είχε μια γενική ιδέα για τα σχέδια του γαμπρού του, όμως ήξερε πολύ καλά τι σήμαινε αυτό το «κατάλληλες συνθήκες». Σήμαινε πως ο Χαρούπης δεν θα δίσταζε να πατήσει επί πτωμάτων για να καταφέρει αυτό που ήθελε, ότι και να ήταν αυτό. Στο παρελθόν άλλωστε δεν είχε διστάσει να δωροδοκήσει, να απειλήσει και να εκβιάσει ανθρώπους για να πετύχει τον σκοπό του. Μάλιστα υπήρχαν φήμες πως αυτός ήταν πίσω από την εξαφάνιση του διεθνούς φήμης υδροβιολόγου και περιβαλλοντολόγου ακτιβιστή Θεόδωρου Κασιμάτη που χάθηκε από προσώπου γης κατά τη διάρκεια μιας ξενάγησης στο πρώτο τούνελ που έσκαψε ο μετροπόντικας.
«Να προσέχεις» του είπε ανασηκώνοντας ελαφρά το φρύδι.
Ο Εφραίμ έγνεψε καταφατικά χαμογελώντας με αυτοπεποίθηση. «Άλλοι θα πρέπει να προσέχουν» σκέφτηκε και χαμογέλασε ακόμη πιο πλατιά με αποτέλεσμα να υποτροπιάσει η θλάση στους μύες του προσώπου του. Κάτι θα έπρεπε να κάνει και γι’ αυτό και μάλιστα σύντομα γιατί, αν όλα πήγαιναν κατ’ ευχήν, θα χαμογελούσε πολύ από δω και πέρα…
Στο επόμενο….
Τσιρίγο μου όμορφο νησί, ποιός θέλει το κακό σου;
(Γιατί πατώ στο χώμα σου και πίνω το νερό σου;)
* (Εφορεία Προκλασσικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Και Λοιπών Αρχαιοτήτων Που Δεν Είναι Νεώτερα Μνημεία)
** H Ελεωνόρα Κουχλούμπερη-Watson** δεν χρειάζεται botox για να είναι στην τσίτα.
*** Να ξέρετε αγαπητοί αναγνώστες πως αν δεν είχε γίνει νοθεία στα αποτελέσματα της κριτικής επιτροπής η Ελ. Κ-W θα είχε βγεί Μις Κιάτο στα καλλιστεία του 1988. Αντί γι αυτό, τι έγινε; Βγάλανε ομορφότερη Κιατιώτισσα τη Δέσποινα τη κόρη του δήμαρχου. Ποιά; Τη Δέσποινα που αν κάναμε κάστινγκ για τη κινηματογραφική μεταφορά του Super K θα έπαιρνε τον ρόλο της Κάθι πανηγυρικά… Τέλος πάντων, η αληθινή ομορφιά κρύβεται μέσα μας, απλά σε μερικούς είναι δύσκολο να κρυφτεί όταν όπως, για παράδειγμα και χωρίς να θέλω να κολακέψω τη γοητευτική μας συγγραφέα, η εξωτερική εμφάνιση συναγωνίζεται το κάλλος της ψυχής.
Νεκτάριος Ουζουνίδης.****
**** Ο Νεκτάριος Ουζουνίδης είναι θεατρικός συγγραφέας και εκδότης του περιοδικού «Αρματηλάτης». To 1986 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Κιάτου.
