Περί αγραμματοσύνης
του Δημήτρη Γληνού (1928)
Το κείμενο δημοσιεύθηκε το 1928 στο περιοδικό ΝΕΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, του «Εκπαιδευτικού Ομίλου»*.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε το 1928 στο περιοδικό ΝΕΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, του «Εκπαιδευτικού Ομίλου»*.
Τελευταία, πριν κάνα δίμηνο, μου ζήτησε ελιές από τον Καραβά . “Αυτές τις μικρούλες που τις τρώω σαν στραγάλια.” μου είπε. Τις υποσχέθηκα ότι μόλις έχω έτοιμες θα στείλω ένα βάζο. Χθες έμαθα πως πέθανε τελικά. Δεν πρόλαβα να στείλω τίποτα. Τη θυμάμαι στη γιορτή της Πορτοκαλιάς στις 17 Αυγούστου που έπινε σφηνάκια και χόρευε. “Μα καλά, πίνει η μάνα σου σφηνάκια;”ρωτάω το φίλο μου το Γιάννο. “Και εκείνος μου απαντάει “Πρώτη φορά στη ζωή της. Γι’ αυτό χορεύει.”. “Με μεθύσατε παλιόπαιδα.” είπε η Αριστούλα και συνέχισε να χορεύει.
Γ.Δ.
Στην μακρινή δεκαετία του 60, στην 5η Δημοτικού. “Και που λέτε παιδιά, πήγαν οι εργάτες από την Αμερική επίσκεψη σε ένα εργοστάσιο στη Σοβιετία και βρήκαν τους ρώσους εργάτες μέσα στην βρώμα και όλοι τους αδύνατοι, με χαλασμένα δόντια από την πείνα. Όταν τους ρώτησαν ‘ποιανού είναι αυτό το εργοστάσιο;’ τότε οι ρώσοι χαμογέλασαν και…
Οι δημοσιογράφοι, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες των αφεντικών, που αράζουν στα παρασκήνια -μην το ξεχνάμε αυτό- παίζουν ακόμα κάποιο ρόλο. Χλωμό σε σχέση με το παρελθόν, αλλά ρόλο εν πάση περιπτώσει, όχι μόνο στην προβολή των γεγονότων, αλλά και στη διαμόρφωση των απόψεων επί των γεγονότων.
Την αντίθεσή τους προς την εκδήλωση μνήμης που έχει προγραμματιστεί για τη “μαύρη επέτειο” από τη φονική πυρκαγιά στην Ηλεία το 2007, εκφράζουν με εξώδικη διαμαρτυρία τους οι συγγενείς των θυμάτων, και ιδιαίτερα ο Γιώργος Παρασκευόπουλος ο οποίος έχασε τη σύζυγό του, τη μητέρα του και τα τέσσερα ανήλικα παιδιά του. Κάνουν λόγο για “απαράδεκτη μουσικοτραγουδιστική εκδήλωση” η οποία συνιστά “υποκρισία” και ζητούν τη ματαίωσή της
Για αυτό το λόγο με ενοχλεί ιδιαίτερα όταν αποκρύπτεται – θα έλεγες σχεδόν συστηματικά – η κοινή πεποίθηση οτι οι πυρκαγιές ξεκινούν συνήθως από κολώνες της ΔΕΗ. Όταν την ίδια μέρα υπήρξε στο νησί και δεύτερη πυρκαγιά από κολώνα είναι ακατανόητο να λέμε οτι «κάποιος» «μάλλον» θα κάπνιζε στο parking του νοσοκομείου, «ίσως» πέταξε το αποτσίγαρο στα ξερά χόρτα (συμπτωματικά κάτω από την κολώνα…) κι «έφυγε αδιαφορώντας».
Πολλοί αναλυτές (όπως η Christelle Néant-AgoraVox) εκτιμούν ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση και έχουν απολέσει την ηγεμονική τους θέση και αυτό τις ωθεί να πιαστούν από οπουδήποτε, ακόμα και από την ακροδεξιά. Εξάλλου, μια τέτοια περίπτωση είναι και η κυβέρνηση Ντόναλντ Τραμπ που κάνει σεμινάρια κυβερνητικής μέσω της Βίβλου! Πρόκειται ουσιαστικά για μία επιστροφή στη Βίβλο και το ξίφος για την επίλυση των προβλημάτων.
Εκεί στα βόρεια του Μπουένος Άιρες και κοντά στα σύνορα με Παραγουάη και Ουρουγουάη ήξεραν όλοι ότι ήταν το βασίλειο των γκολ του Αλεχάντρο Μπενίτεθ, τον οποίο άπαντες είχαν μάθει να αποκαλούν σκέτο Λούλο.