Κάποτε οι χαρούμενοι καταναλωτές γύριζαν κεφάτοι από το Βερόπουλο. Τώρα οι κεφάτοι πρόσφυγες μένουν στα σπιτάκια του ΙΚΕΑ. Τα βραβευμένα σπιτάκια που μπορούν οι ευρωπαϊκές χώρες να αγοράσουν για να στεγάσουν τους πρόσφυγες. Μπορούν να κατασκευαστούν μέσα σε λίγες ώρες μόνο με ένα κλειδί άλλεν. Αχ, αυτοί οι ΙΚΕΑ είναι φοβεροί. Βασικό προσόν των προϊόντων τους είναι η εργονομία. Ακολουθεί διαφήμιση: “Τραπέζι κουζίνας σε τρία χρώματα διπλώνει και γίνεται μια σταλίτσα για να το βάλετε όπου θέλετε. Σπιτάκι σκύλου με δύο υπνοδωμάτια. Σπιτάκι πρόσφυγα σε καταπληκτική τιμή. Έχουμε απ’ όλα. Έχουμε ιδέες. Βοηθάμε τους πρόσφυγες. Είμαστε η ΙΚΕΑ. Ο Σουηδικός κολοσσός.”
Πράγματι η εταιρεία ΙΚΕΑ έφτιαξε ένα καταφύγιο προσφύγων που ονομάζεται Better Shelter και το οποίο βραβεύτηκε με το Μεγάλο Βραβείο Σχεδιασμού καθώς και το Βραβείο Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού για το 2016, από το Design Museum του Λονδίνου. Σύμφωνα με τον Όλιβερ Γουέινραιτ, αρθρογράφο της Guardian, το Better Shelter δημιουργήθηκε σε συνεργασία του σουηδικού κολοσσού επίπλωσης και υπηρεσίας του ΟΗΕ. Το μήκος του είναι 17,5 τετραγωνικά και συσκευάζεται σε δυο κουτιά. Το κόστος του Better Shelter είναι 1.250 δολάρια. Ο αρθρογράφος σημειώνει ότι το κόστος είναι διπλάσιο από μια σκηνή αλλά προσφέρει πολλά περισσότερα.
Ο Χιντ και η Σάφα είναι πρόσφυγες που έμειναν στο σπιτάκι του ΙΚΕΑ. Έφτασαν στη Βαγδάτη κυνηγημένοι από το Ισλαμικό Κράτος. Σύμφωνα πάντα με την Guardian, δεν είχαν χαρεί τόσο πολύ στο παρελθόν από ένα προϊόν του ΙΚΕΑ όσο τη στιγμή που μπήκαν στο σπιτάκι. “Αν συγκρίνεις τη ζωή στις σκηνές με τη ζωή σ’ αυτό το κατάλυμα, η ζωή εδώ είναι χίλιες φορές καλύτερη από τις σκηνές” είπε η 34χρονη Σάφα σε μέλη της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Ο αρθρογράφος συνεχίζει και διαφημίζει την εταιρεία στο άρθρο του γράφοντας ότι είναι γνωστό το ταλέντο των ανθρώπων της ΙΚΕΑ να χωράει μεγάλα προϊόντα σε μικρά πακέτα και ότι το Better Shelter προσφέρει ασφάλεια, μόνωση από το νερό της βροχής και ανθεκτικότητα στον χρόνο. Επίσης, το Better Shelter βρίσκεται στη μόνιμη έκθεση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης Της Νέας Υόρκης. Εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε ανάμεσα σε άλλα ότι ελπίζει στο μέλλον και άλλοι σχεδιαστές και καλλιτέχνες να βοηθήσουν με τα έργα τους τις ευπαθείς ομάδες όπως οι πρόσφυγες.
Όλα καλά. Μπράβο στον κολοσσό και μπράβο στους καλλιτέχνες του. Εύχομαι να πουλάει καλά το μηχάνημα και αν τελειώσουν οι πρόσφυγες, δεν πειράζει, θα φτιάξουμε κι άλλους. Χαρούμενους πρόσφυγες, που στο μέλλον θα έχουν σπίτι με τούβλα και μέσα θα είναι όλα ΙΚΕΑ. Ε, να μην προσβάλουμε την εταιρεία. Τόσα κάνουν για μας. Είμαι κεφάτη γυρίζω από το ΙΚΕΑ.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ, εδώ κι εδώ.
Αν αρχίσει κανείς και ψάχνει ποιοί και με ποιό τρόπο εκμεταλλεύονται το προσφυγικό ζήτημα, από εταιρείες, ΜΚΟ μέχρι καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες….
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ελλάδας πχ το έθεσε κι αυτός ως επικεφαλίδα της εθνικής συμμετοχής στη biennale. Με προτάσεις του τύπου ανακύκλωση των σωσιβίων για να φτιάξουμε trendy τσάντες….
Ειδικά ο σκανδιναβικές χώρες έδειξαν τεράστια «ευαισθητοποίηση» στο θέμα… Πχ. η εθνική συμμετοχή της Φινλανδίας:
http://www.archdaily.com/867339/7-architectural-solutions-for-asylum-seekers-shown-by-the-finnish-pavilion-at-the-2016-venice-biennale?utm_medium=email&utm_source=ArchDaily%20List
Σαν δεν ντρέπονται οι Σκανδιναβοί να εκμεταλλεύονται τους πρόσφυγες! Αντί να τους βολέψουν σε μια σκηνούλα στην παραλία όπως εμείς, καθονται και σκαρφίζονται κόλπα για να τους πιούν το αίμα! 3:)
Ο εαυτός μας και η ηθική μας είναι δυο πράγματα αξεδιάλυτα. Το να επικεντρώνεις την προσοχή σου αποκλειστικά στο τι είναι ορθό και τι σφάλμα δεν σε κάνει ηθικό. Στην ολοκληρωμένη αντίληψη του αγαθού το ορθό συνάπτεται και με αυτό που είναι καλό να είναι κανείς. Το να ειρωνεύεστε όμως «αυτό που είναι καλό να είναι κανείς,» δλδ φιλό-ξενος», δεν είναι κυνική ανηθικότητα;
Ο πρόσφυγας προσφεύγει για να ενταχθεί ισότιμα στην κοινωνία κερδίζοντας από την ζωή μας και δίνοντάς μας από την ζωή του. Μήτε για να ελεηθεί, μήτε να γκετοποιηθεί σε κάποιο σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης «υψηλών προδιαγραφών», ούτε τέλος να γίνει ο υπηρέτης στην ελεύθερη αγορά. Η πολιτική αποταυτοποίηση του με την μετάλλαξη του σε homo sacer μας κάνει απλά επιγόνους της πατέντας που κατασκευάστηκε στην Shoah.
Η ολοκληρωμένη αντίληψη του αγαθού υπάρχει μόνο στην κριτική των πάσης φύσεως πουριτανικών ιδεολογιών. Επειδή αυτές επιλέγουν να ερμηνεύουν την πραγματικότητα τόσο μονοδιάστατα όσο τις βολεύει. Και μπορούν έτσι εύκολα να κρίνουν αυτούς που προσπαθούν να λύσουν προβλήματα, ως ανήθικους …
Η λογική σας πάτερ για το προσφυγικό είναι ίδια με αυτή του ελληνικού κράτους (διαχρονικά) για όλα τα κοινωνικά θέματα. π.χ. ναρκωτικά, αφήνουμε τους δύστυχους να πεθαίνουν στον δρόμο για να μην μας κατηγορήσουν ότι τα νομιμοποιούμε. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν βελτιώνουμε τις συνθήκες ζωής των προσφύγων για να μην μας κατηγορήσουν ότι τους γκετοποιούμε… Αστους να κυλιστούν στην λάσπη μέχρι να αποφασίσουμε να τους δεχτουμε ισότιμα στην ζωή μας… Ή μέχρι να αποφασίσουμε να τους στείλουμε σπίτι τους για να τους γλυτώσουμε από τα δεινά της ελεύθερης αγοράς 🙂
Δεν γνώριζα πως στον κωδικό επικοινωνίας μου μαζί σας πρέπει να σας αποκαλέσω «πάτερ», εκτος κι αν απευθυνεστε σε αλλον και σας διέφυγε εκ παραδρομής. Επειδή όμως δεν είδα άλλο σχολιαστή υποθέτω πως αναφέρεστε στο πρόσωπο μου.
Τώρα ως προς την ουσία των λεγομένων σας «πάτερ μου» 🙂 , η περιγραφή του αγαθού που κατέθεσα αφορά την ηθική(ethics) και ουδόλως την ηθικιστική(moral) προσέγγιση του κυνισμού στο σχόλιο σας. Εδώ λοιπόν, για να γίνω πιο κατανοητός, υπάρχουν κανόνες που εφαρμόζει η Ε.Ε. σε κάθε πρόγραμμα ή πρότζεκτ ή προϊόν προτίθεται να διατεθεί εντός του πλαισίου της, το οποίο μετά από τους ελέγχους για την επιστημονική και εργαστηριακή του αρτιότητα, όπως και για την οικονομική του επάρκεια, ελέγχεται για την ηθική του ακεραιότητα. Ελπίζω πως δεν θα κατηγορήσετε τις επιτροπές αυτές της Ε.Ε. για πουριτανισμό…
Δεύτερον δεν είδα στο σχόλιο σας καμμία πρόταση επίλυση του προβλήματος, αντιθέτως πίσω από την ειρωνία σας για τον αρθρογράφο, μου έγινε διάφανη η θέση σας πως το προσφυγικό είναι περίπου ένα φυσικό φαινόμενο που πρέπει να το αποδεχθούμε σαν παγκόσμια κοινότητα εντάσσοντάς το στους μηχανισμούς της οικονομίας για να μας αποφέρει κέρδος!!! Αναρωτιέμαι ειλικρινά, αν επικρατήσει αυτή η οπτική ποιός θα βάλει φρένο στις πολεμικές βιομηχανίες για να παράγουν νέους πρόσφυγες και πώς είστε τόσο ήσυχος πως κι εσείς δεν θα είστε ένας από αυτούς;
Τρίτον, νομίζω πως η θέση μου ήταν έξω από την ερμηνεία που της αποδώσατε. Μπορεί εσείς σαν ιερέας του φιλελευθερισμού να θέλετε τον πρόσφυγα σε γκέτο ή να επαναπροωθηθεί στην Συρία ή να τον ελεεί μετά από πολλές οσφυοκαμψίες του η φιλόπτωχη συνείδηση σας, αλλά εγώ μίλησα για την «φιλοξενία» δλδ την διάθεση του σπιτιού μας σε αυτόν σαν να μας είναι δώρο που ήρθε στο σπίτι και στον τόπο μας. Το δώρο είναι για μένα συνυφασμένο με τίμημα.
Η θέση μου λοιπόν για να μην σας κουράζω είναι διάθεση της ατομικής μας ιδιοκτησίας, πέραν της πρώτης κατοικίας, στους νέους εποίκους που είναι οι κυνηγημένοι της ζωής. Ό,τι είναι περίσσευμα, ας δημευθεί από το κράτος για να δοθεί στους εκδιωγμένους από τις πατρογονικές τους εστίες.
Τέλος θα μου επιτρέψετε να επισημάνω πως το «μονοδιάστατο» της ερμηνείας το βλέπω στην θεώρηση σας όπου η ανθρώπινη ελευθερία ταυτίζεται με τις πολλαπλές επιλογές(options) της ελεύθερης αγοράς, ενώ αντιθέτως στην δική μου ανάγνωση η ελευθερία δοκιμάζεται στην ικανότητα να δομείς κριτήρια αξιολόγησης για το τι είναι άξιο θαυμασμού και τι άξιο περιφρόνησης.
Κύριε Άνθιμε, παρ ‘ότι φαίνεστε καλός γραφιάς, δε μου φαίνεστε και πολύ καλός αναγνώστης. Μόνο ένας κακοπροαίρετος θα καταλόγιζε ότι από τις σκέψεις μου βγαίνει το συμπέρασμα ότι «θέλω τον πρόσφυγα σε γκέτο ή να επαναπροωθηθεί στην Συρία ή να τον ελεεί μετά από πολλές οσφυοκαμψίες του η φιλόπτωχη συνείδησή μου». Θέλω παρακαλώ να γίνει αποδεκτό στην συζήτησή μας ότι κινούμαστε και οι δύο πίσω από το ίδιο ανθρωπιστικό πλαίσιο. Αυτό που είπα είναι ότι δεν είναι δυνατόν να έχεις τον άλλο να ζει σε άθλιες συνθήκες μέχρι να του αναγνωριστούν τα όποια δικαιώματά του στην νέα του πατρίδα. Και ότι δεν μπορούμε να κρίνουμε τους άλλους από τις πράξεις τους, να δώσουν δηλαδή πιο ανθρώπινες συνθήκες στην προσωρινή ελπίζω αυτή κατάσταση, ενώ τους εαυτούς μας από τις καλές μας προθέσεις, να τους δεχτούμε δηλαδή άμεσα στην κοινωνία μας.
Λυπάμαι αν σας προσέβαλα με το «πάτερ». Υπέθεσα ότι λόγω του ονόματός σας, των απόψεων και της παρουσίας σας σε αυτή τη σελίδα ότι είστε ιερωμένος. Είναι επειδή πρόκειται για κυθηραϊκό site που κυρίως προσελκύει κυθήριους αναγνώστες αλλά και πιστούς κάθε είδους και επειδή δεν αναγνωρίζω το όνομά σας στους πρώτους υπέθεσα ότι ανήκετε στους δεύτερους… Σας ζητώ συγνώμη!
Επίσης θα ήθελα να σας ζητήσω συγνώμη και για τον ειρωνικό μου τόνο. Δεν ήταν εκ προθέσεως, απλά ακολουθούσα το ύφος του άρθρου του Γιώργου Διδυμιώτη για χιουμοριστικούς κυρίως λόγους. Και οπωσδήποτε αυτή η ειρωνία ουδαλώς απευθυνόταν στον συγγραφέα του άρθρου όπως λέτε, και στον πρώτο σχολιαστή Ανδρέα Μαριάτο (δεν τον προσέξατε;), οι οποίοι είναι φίλοι μου, αλλά στις συγκεκριμένες απόψεις των συγκεκριμένων γραπτών.
Ούτε κι εγώ όμως είμαι ιερέας όπως, μεταξύ άλλων υποτιμητικών, με αποκαλείτε . Γνωρίζω ότι οι πιστοί αρέσκονται να κοντράρονται με αλλόθρησκους γιατί αυτό τονώνει την πίστη τους αλλά και την αίσθηση τάξης που τους χαρακτηρίζει, αλλά εγώ δυστυχώς δεν μπορώ να δεχτώ τον τιμητικό αυτό χαρακτηρισμό. Βλέπετε αυτό που με ενδιαφέρει είναι η αλήθεια και τα διάφορα ιδεολογικά φίλτρα, μου την συσκοτίζουν λιγάκι, κυρίως λόγω των αντιφάσεων στις οποίες αναγκάζονται να υποπέσουν για να τη «χωρέσουν» μέσα στα στενά όριά τους. Όχι ότι μου είναι εύκολο να την βρω ούτως ή άλλως και γι αυτό τον λόγο είμαι έτοιμος να δεχτώ τα επιχειρήματα και τις καλές σας προθέσεις. Θα ήθελα όμως να σας προτείνω να ξανακοιτάξετε τα περί ηθικής που γράφετε, γιατί δεν νομίζω ότι πολυισχύουν (ούτε καν στα Αγγλικά).
Νόμισα ότι είναι δεδομένο ότι ο διάλογός μας είναι ένα είδος γυμναστικής ανταλλαγής απόψεων, σε φιλοσοφικό κυρίως επίπεδο, κάτι για το οποίο διακρίνεται ο συγκεκριμένος ιστότοπος της Δραγονέρας και γι αυτό τυγχάνει και της εκτίμησής μου. Αλλά βλέπω ότι εσείς τον εκλαμβάνετε ως πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και μάλιστα επί του προσωπικού (πως ξέρετε άραγε ότι δεν έχω δώσει τη δεύτερη κατοικία μου ως άσυλο σε πρόσφυγες;). Να θεωρήσετε οπωσδήποτε δεδομένο ότι δεν έχω καμιά πρόταση επίλυσης του μεγάλου και δραματικού αυτού προβλήματος. Νόμιζα ότι τα γραφούμενά μας είναι σχολιασμός στις λύσεις που προτείνουν κάποιοι άλλοι (οι κατασκευαστές κατοικιών και αρχιτέκτονες εν προκειμένω). Η πολιτική πράξη όμως διέπεται από διαφορετικές αρχές από αυτές του σχολιασμού. Δεν μπορείτε εσείς να σχολιάζετε και οι άλλοι να πράττουν. Όταν γράφετε τέτοιες σκέψεις (διάθεση της ατομικής μας ιδιοκτησίας) επιβάλλεται από εσάς να αποκαλυφθείτε πρώτα απ’ όλα και να δώσετε το παράδειγμα, κάνοντας πράξη αυτά που υποστηρίζετε… Αυτό θα ήταν πράγματι άξιο θαυμασμού 🙂
Ίσως το σπιτάκι της ΙΚΕΑ λέει στους αρχιτέκτονες ότι και αυτό το τραγούδι στους μουσικούς.
https://www.youtube.com/watch?v=xd6zdbRenBc
Οι υπόλοιποι μπορούμε να συγκινούμαστε, να αδιαφορούμε ή να θυμώνουμε – κι από αυτό κρινόμαστε.
Αν δεν βαριέσαι Αντρέα μου λες από ποιόν-ποιούς-τι κρινόμαστε και ως προς τι;
¨Η πρέπει να διαβάσω όλα τα βιβλία φιλοσοφίας που λέει ο συνάδελφος για να καταλάβω; Και αν είναι δυνατόν ας αποφύγουμε ταυτοσημίες του τύπου «καλό» και «αγαθό» για επιστημονικοφανείς ερμηνείες…
Αν εσύ δεν πιστεύεις πως όντως κρινόμαστε, τι νόημα έχει να σου πω από ποιόν;
Αν το πιστεύεις, το συζητάμε. Ίσως δε όχι κάτω από τη συγκεκριμένη ανάρτηση.
Είναι πολύ ανδρείο το να αναγνωρίζεται το σφάλμα από τον καθένα μας όταν το συνειδητοποιεί και δεν σας κρύβω πως μου δίνει χαρά το ότι το κάνετε αλλάζοντας και το ύφος της γραφής σας. Μέσα λοιπόν στο νέο αυτό πλαίσιο διαλόγου θα προσπαθήσω ναμαι όσο πιο περιεκτικός και σαφής μπορώ.
Η μη πρόταση για την εξεύρεση λύσης στο προσφυγικό, δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την αδρανοποίηση της αξιολόγησης κάθε πράξης στο ηθικό επίπεδο. Αυτό που έκανε ο ΟΗΕ και το ΙΚΕΑ είναι για ένα σκεπτόμενο άνθρωπο ηθικά απαράδεκτο. Η δε έκθεση του ανήθικου στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης συνυποδηλώνει -για όσους από εμάς το έχουμε επισκεφτεί- πως γίνεται πολιτιστική πρόταση του post- modernity. Η μικρή, αλλά όχι ασήμαντη εμπειρία μου όσο αφορά την νοοτροπία που έχει υιοθετήσει ο ΟΗΕ, είναι η συνδρομή των προσφύγων υπό την προϋπόθεση πως έχουμε οχυρώσει την δική μας ασφάλεια. Το μεδούλι του οργανισμού και κυρίως των ηγετών του είναι ο φόβος για τον εαυτό τους. Αυτό στο δικό μου hermeneutic σημαίνει άρνηση καταφατικής πρότασης πολιτισμού.
Ξέρω πως όπως επισημαίνετε και εσείς έτσι και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ τον άκουσα ιδίοις ωσί να δηλώνει το απροϋπόθετο του «ανθρωπιστικού πλαισίου.» Θα μου συγχωρήσετε όμως την μη αποδοχή μιάς μοναδικής μορφής τέτοιου πλαισίου. Με σαφήνεια νομίζω πως διακρίνεται το δικό μου από τα προαναφερθέντα.
Όσον αφορά τα σχόλιά σας για την ηθική και για το τι «πολυισχύει» προσπάθησα να τα εκλαϊκεύσω στην φιλόξενη ιστοσελίδα για να γίνουν εύληπτες οι πιο απλοϊκές από τις γνώσεις που διακινούνται σήμερα στην σύγχρονη σκέψη για το θέμα. Εφ όσον έχετε ενδιαφέρον για κάτι περαιτέρω θα σας πρότεινα να διαβάσετε το έργο του Charles Taylor (υπάρχουν τα δύο θεμελιώδη βιβλία του στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ινδικτος) και του Robert Bellah για την κατανόηση του Secular Age ως Axial Age (μόνο στα αγγλικά από το Harvard University Press).
Κλείνοντας αφού σας διαβεβαιώσω πως δεν εργάζομαι στην εφορία για να γνωρίζω τα περιουσιακά σας στοιχεία και την χρήση τους 🙂 θα κάνω ένα σχόλιο για την πρόσκλησή σας να αποκαλυφθώ!
Νομίζω πως ορθά αναφέρετε στο σχόλιο σας ότι το σημαντικό είναι η διεύρυνση των απόψεων μας μέσω ένος διαλόγου πραγματικών ανθρώπων. Όπως εσείς είστε για μένα ένας άγνωστος άνθρωπος που ποτέ δεν έχω συναντήσει, αλλά απόλυτα πραγματικός, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το πρόσωπο μου.
Μου προκαλεί εντύπωση η συλλογιστική πως επειδή δεν ονομάζομαι π.χ. «Κασιμάτης» άρα είμαι πιστός! Δεν θα ήθελα επ ουδενί να πιστέψω πως βρίσκομαι σε κάποιο αστυνομικό τμήμα όπου ελέγχεται η ταυτότητα μου λόγω του ύφους της γραφής μου ή συνωμοσιολογικών φαντασιώσεων.
Σας ευχαριστώ για τον διάλογο και με την ευκαιρία του σχολίου του Α.Μ. ας κάνω κι εγώ την αφιέρωση μου σε όλους σας:
https://www.youtube.com/watch?v=oA6koRp1TH8
Μα βέβαια! Ευχαριστούμε αγαπητέ φαντομά για το link.
Ένα ακόμα, bulls-eye θα έλεγα ως προς το θέμα του άρθρου :
http://fortune.com/2016/12/01/coca-cola-gaza-strip-bottling-plant/ και τονίζω το video, https://www.youtube.com/watch?v=0avKjqbP9Mc
Αγαπητέ κ. Άνθιμε οι απόψεις σας για το προσφυγικό διέπονται από τις αρχές του ανθρωπισμού αλλά και της απόλυτης ισότητας και ως τέτοιες είναι απόλυτα σεβαστές. Θα ήθελα να σας κάνω δεκάδες ερωτήσεις γύρω από το θέμα αλλά μάλλον δεν έχει νόημα, μιας και σίγουρα οι απαντήσεις σας θα μου γεννούσαν νέα ερωτήματα. Βλέπετε βρίσκω την επικοινωνία μας αδιέξοδη, γιατί συζητάμε το θέμα από διαφορετική σκοπιά ο καθένας. Τα δικά μου σχόλια τέθηκαν στην βάση ενός πρακτικού προβλήματος που ζητά άμεση λύση. Εσείς θεωρήσατε σωστό να μου εκθέσετε την κοσμοθεωρία σας για το θέμα και μάλιστα με απόλυτο τόνο κάνοντας περιφρονητικά σχόλια για εμένα και για όποιον άλλον δεν συμμερίζεται την ιδεολογία σας, θέτοντας κυρίως θέμα ηθικής. Και μάλιστα όχι κάποιας κρατούσας και ευρέως αποδεκτής ηθικής, αλλά της προσωπικής σας εκδοχής, κατασκευασμένης από την δική σας εμπειρία και σκέψη ή από την ανάγνωση κάποιων εξειδικευμένων μελετών. Αλήθεια τι είδους ηθική είναι αυτή; Εξακολουθώ λοιπόν να βρίσκω τον τρόπο σας περισσότερο θρησκευτικό (προφητικό θα έλεγα), στο βαθμό που δεν μπορώ να συνομιλήσω πια μαζί σας για πρακτικά προβλήματα.
Τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι πράγματι, ως άνθρωπος δεν έχω αμφιβολία ότι είστε πραγματικός. Για το όνομά σας όμως δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Με παραπέμπει σε διαφωτιστές κληρικούς και επειδή βρίσκω αντιθετικό το δίπολο διαφωτισμός -εκκλησία μου έρχεται αμέσως στον νου ένα άλλο παρόμοιο, το Δρ. Τζέκυλ και μίστερ Χάιντ…
τι κάνετε μωρέ;
https://www.youtube.com/watch?v=iSpm6HQjy9Y
http://news.in.gr/greece/article/?aid=1500140923
Χαίρομαι που επιτελους συμφωνουμε: «Η Διεθνής Αμνηστία τονίζει ότι οι ελληνικές αρχές πρέπει επειγόντως να εξασφαλίσουν στους διαμένοντες στο Ελληνικό επαρκείς εναλλακτικές στέγασης, ακολουθώντας μια γνήσια διαβούλευση με σκοπό να κλείσουν οι καταυλισμοί.»