Μάθημα Δικαιοσύνης
του Άκη Αγιοπλούδη

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss

Θα μπορούσε και να μην ειπωθεί τίποτα για τη χθεσινή αγωνιστική του άτυπου Ποδοσφαιρικού Πρωταθλήματος 8×8 Κυθήρων ή χάριν λόγου Kythira League. Ήταν η 6η αγωνιστική, μετά από μια αναβολή (λόγω καιρού) και συνολικά 18 αγώνες.

Η επιθυμία για νίκη έντονη από πολλές ομάδες, ιδίως από τις διεκδικήτριες του Τίτλου˙ λογικό, εξάλλου αυτός είναι ο σκοπός του παιχνιδιού. Οι εντάσεις δεν έλειψαν καθόλου (και αυτό λογικό) ούτε από αυτή την αγωνιστική, μιας και όλοι λίγο πολύ έχουμε το αίσθημα της δικαιοσύνης ανεπτυγμένο, άλλοι παρεξηγημένο και άλλοι μισοτελειωμένο… Λογικό κι αυτό. Τελικά, όλοι θέλουν να μην αδικούνται αλλά πολύ λιγότεροι και με πολύ μικρότερο πάθος να μην αδικούν.

2016-12-19

Κι όμως, μια ομάδα μπόρεσε να δώσει το παράδειγμα για το τι σημαίνει αυτό και έκανε τη λαμπερή διαφορά. Έγινε ο προβολέας του γηπέδου του Ποταμού και έδειξε στα σοβαρά πώς πρέπει να είναι το πολυδιαφημιζόμενο fair play ακόμα πιο fair. Η Φορτούνα Ρούτσουνα, όπως λέγεται η ομάδα, δίδαξε πώς πρέπει να αγωνίζονται δύο ομάδες μεταξύ τους και πώς μπορεί να δώσει αξία η μία στην άλλη, διακριτικά, χωρίς να χρειάζεται επιβεβαίωση ή επιβράβευση από καμμία ‘‘διοργανώτρια αρχή’’ ούτε καν από τον αντίπαλο.

Τι έκανε; Έχασε επίτηδες ένα πέναλτυ που άδικα δόθηκε υπέρ της. Κι ενώ, μάλιστα, στο πρώτο ημίχρονο δεν είχε καταλογιστεί υπέρ της άλλο πέναλτυ από αυτά που βγάζουν μάτι! Ηλιθιότητα θα πει κανείς; Επίδειξη μεγαλοψυχίας; Τσάμπα αλτρουϊσμός; Όπως το δει κανείς…
Το τελικό αποτέλεσμα πάντως δεν τους ευνόησε, αλλά σίγουρα δε νοιάζονται γι’ αυτό. Ιδίως όταν είναι άδικο. Όχι γι’ αυτούς, αλλά για τους αντιπάλους τους. Και αυτό είναι το θέμα. Μια έμπρακτη υπενθύμιση αυτού που αμυδρά θυμόμαστε και σπανίως εφαρμόζουμε: «Προτιμώ να αδικούμαι παρά να αδικώ».

fa-vs-bk

Εξάλλου, αυτοί το θεώρησαν τόσο αυτονόητο για την αθλητική κουλτούρα τους ώστε το μόνο που νοιάστηκαν ήταν να μην το σχολιάσουν καθόλου. Το σχολιάζω λοιπόν εγώ και το επικροτώ, ως μάθημα για τις μελλοντικές γενιές που έρχονται, μάθημα για εμάς τους παλιούς. Και για όλους μας μια μικρή αναθεώρηση για το τι είναι δίκαιο, τι είναι αθλητική σύγκρουση, τι είναι σεβασμός του αντιπάλου, του παιχνιδιού και του αγωνιστικού ήθους, τι είναι εν τέλει αυτοσεβασμός και τι είναι πραγματική νίκη. Το σχολιάζω, επίσης, γιατί είχα τη χαρά και την τιμή να παίξω κι εγώ αντίπαλός τους.

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *