«Τσίμπησε και μια μικρούλα»

του Γιώργου Διδυμιώτη

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss

Κάθε φορά που ακούω τη λέξη καλοκαίρι, μου έρχονται στο μυαλό δυο πράγματα: Έρωτας και Ψάρεμα. Όλα τα άλλα έρχονται μετά. Καρπούζια, μαγιό, ομπρέλες, σουβλάκια, σφηνάκια, χοροί, πανηγύρια, θερινά σινεμά, πανσέληνος, κιθάρες, ξανά κιθάρες, ηλιοβασιλέματα και άλλα πολλά. Από πολύ μικρός, όταν πλησίαζε ο καιρός να έρθουμε για τις καλοκαιρινές διακοπές, το μόνο που με ένοιαζε ήταν να πάρω ένα ζευγάρι παντόφλια μπούφαλο, πετονιές, αγκίστρια, καλάμι, δολώματα. Αυτά ήταν ο καλοκαιρινός εξοπλισμός. Εξοπλισμός για ένα τέλειο καλοκαίρι γεμάτο ψάρεμα. Και έρωτες. Γιατί για κάποιο λόγο, αυτά τα δυο συνδέονται. Όταν πιάνεις ένα ψάρι σκέφτεσαι πως θα το χαρίσεις στην αγαπημένη σου. Και αν είναι μεγάλο θα σε κοιτάξει με θαυμασμό και θα κάνεις και τη φιγούρα σου. Αυτά είναι. Δε θες τίποτα άλλο. Το χαμόγελό της και τα σχόλια “καλώς τους ψαράδες” ή “πο πο κάτι ωραία ψάριαααα” είναι ό,τι χρειάζεσαι για να γουστάρεις. Όταν είσαι στη βάρκα σκέφτεσαι την κοπέλα και όταν είσαι στην αγκαλιά της σκέφτεσαι το ψάρεμα. Ναι, είναι αλήθεια. Μα όταν τα έχεις και τα δυο, είσαι κομπλέ!

Εικόνα085

Για αυτό και ο Λογό γράφει “ονειρεύομαι στα αλήθεια και στα ψέμματα, τα γλυκά της τα φιλιά και τα ψαρέματα”. Με το παρακάτω τραγούδι αποχαιρετάμε το καλοκαίρι και ανανεώνουμε το ραντεβού για του χρόνου. Είναι αφιερωμένο στους λιγοστούς πλέον, αρχές Σεπτέμβρη, που απολαμβάνουν τις τελευταίες μέρες καλοκαιρινών διακοπών.

Πετονιές, ένα καλάμι και δολώματα,
όλοι μέσα στο βαρκάκι ξημερώματα,
όλοι μέσα στο βαρκάκι ξημερώματα,
πετονιές, ένα καλάμι και δολώματα.

Πώς τσιμπάγανε οι γύλλοι στο καλάμι του Βασίλη
και στην πετονιά του Άρη πώς τσιμπάγανε οι σπάροι,
στο αγκίστρι του Θοδόση τσίμπησε μια γόπα τόση,
τσίμπησε και μια μικρούλα απ’ τη διπλανή βαρκούλα. (ρεφρέν)

Τσίμπησα κι εγώ σαν χάνος στο αγγίστρι της
και κοιμάμαι σαν τσιγγάνος μπρος στο σπίτι της
κι ονειρεύομαι στ’ αλήθεια και στα ψέματα
τα γλυκά της τα φιλιά και τα ψαρέμματα.

(ρεφρέν)

Πετονιές, ένα καλάμι και δολώματα,
πώς αλλάζανε της θάλασσας τα χρώματα,
πώς αλλάζανε στα μάτια της τα χρώματα,
πετονιές, ένα καλάμι και δολώματα.

(ρεφρέν)


Οι στίχοι είναι του Λογό (Γιάννη Λογοθέτη) και η μουσική του Πέτρου Βαγιόπουλου. Τραγουδάει ο Γιώργος Μαργαρίτης.

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss

Μία σκέψη για το “ «Τσίμπησε και μια μικρούλα»

του Γιώργου Διδυμιώτη

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *