Φρέσκος σερίφης στο νησί, είπε με φωνή στεντόρεια
«Ξεχάστε ό,τι ξέρατε, βάζω καινούργια όρια,
λεύτερο κάμπινγκ, γυμνισμό και άλλες εξυπνάδες
αλλού να τις ζητήσετε, ω! παραθεριστάδες.

Όλα θα είναι νόμιμα (αυτά που μας βολεύουν),
για τ’ άλλα … συνεδριάσαμε, τ’ αυτιά μας θα κωφεύουν.
Θέλουμε πλούσιο τουρισμό, μεγάλες πορτοφόλες,
όχι φτωχομπινεδιάρηδες, (βρε θα τους ρίξω φόλες!)

Ο Νόμος θα είναι οδηγός, η τάξις πάνω απ’ όλα,
δεν θέλω πια να ξαναδώ παπούτσι δίχως σόλα!
Και το νερό είναι λιγοστό, μη πίνετε τα λίτρα,
για τις πισίνες τι να πω; μικρές σαν δακτυλήθρα!

Μη μου μιλάτε για πολλά, σκέψεις – δημιουργία,
πείτε μου πως τηρήθηκαν οι διατάξεις με ακρίβεια.
Είμαι ο σουλτάνος του νησιού, σωστά κάνω τα πάντα,
θα πατάξω τους παράνομους με ελεγκτές κομμάντα.

Τέλος, για κείνον τον φριχτό,τον δολιοφθορέα
που τα παξιμάδια της σκαλωσιάς τα στοίβαξε ωραία:
Εσένα να ξέρεις θα σε βρω, μωρ’ πονηρή ζουρίδα
με κάμερες νυχτός και θερμικές στου Νόμου την τσιμπίδα!»