Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
«Spotlight»
του Αλέκου Βενέρη

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss

Ταινία της εβδομάδας είναι το ‘‘Spotlight’’ του Tom McCarthy. Όπως έχουμε συνηθίσει, τελευταία, βασίζεται και αυτή σε μια αληθινή ιστορία. Πλέον, για να θεωρείται μια ταινία καλή, σοβαρή και να είναι υποψήφια για Όσκαρ, απαιτείται να βασίζεται σε αληθινά γεγονότα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάμε στο πρόσφατο παρελθόν, το 2002, στη Βοστώνη, όπου η δημοσιογραφική ομάδα ‘‘Spotlight’’ της εφημερίδας Boston Globe φέρνει στο φως, μετά από χρόνιες και κοπιαστικές έρευνες, ένα κύκλωμα παιδεραστίας, η οποία περιελάμβανε πάνω από εβδομήντα ιερείς και η οποία συγκαλυπτόταν μέχρι τότε από την ίδια την Καθολική Εκκλησία, με την ανοχή της τοπικής κοινωνίας. Γι’ αυτήν τη δημοσιογραφική της επιτυχία η ερευνητική ομάδα τιμήθηκε μάλιστα με το βραβείο Πούλιτζερ.

Spotlight (1)

Το καστ είναι υψηλού επιπέδου˙ ξεχωρίζουν ο Mark Ruffalo, η Michael Keaton, ο Rachel McAdam και ο Stanley Tucci. Δυστυχώς, οι ερμηνείες τους, αν και αψεγάδιαστες, χαραμίζονται. Ο σκηνοθέτης επιλέγει να πει την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Σε αντίθεση με άλλες ταινίες που βασίζονται μεν σε αληθινά περιστατικά, αλλά η εξιστόρησή τους γίνεται με τρόπο που εξυπηρετεί τη δραματουργική και όχι την έγκυρη αφήγηση, εδώ δίνεται μεγαλύτερο βάρος στην πιστή απεικόνιση των γεγονότων, όπως θα γινόταν και σε ένα ντοκιμαντέρ. Με αυτό τον τρόπο, οι πρωταγωνιστές της ταινίας παρουσιάζονται χωρίς βάθος και οι όποιες δραματικές τους εξάρσεις δεν πείθουν˙ αντιθέτως, νιώθει κανείς σαν να είναι εμβόλιμα σκετσάκια που μπήκαν για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη των ηρώων.
Ο Tom McCarthy επιλέγει και καταφέρνει από τη αρχή ως το τέλος του έργου να επιβάλει μια ζοφερή, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που έρχεται σε άμεση συσχέτιση με τα σκοτεινά μυστικά της Καθολικής Εκκλησίας. Αυτό δεν είναι αρνητικό. Απλώς, από ένα σημείο και μετά, ο μονότονος ρυθμός της ταινίας κουράζει. Δεν προκαλεί έκπληξη και αγανάκτηση με την αποκάλυψη των σκανδάλων αλλά την επιβάλλει εκ των προτέρων ποντάροντας στη σοβαρότητα και νοσηρότητα του θέματος. Αν, όμως, αυτό ήταν το ζητούμενο θα αρκούσε να διαβάσουμε απλά και μόνο το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, χωρίς να χρειάζεται να γυριστεί ολόκληρη ταινία.

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *