Οδυσσέας Ελύτης «Συν τοις άλλοις» Ύψιλον, 2011
Επετειακή έκδοση 37 συνεντεύξεων του ποιητή οι οποίες καλύπτουν διάρκεια 50 χρόνων (1942-1992). Το 1981 (δυο χρόνια μετά την βράβευσή του με το Νόμπελ λογοτεχνίας) πετάει για το Λονδίνο, για να παρευρεθεί στην αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα φιλολογίας. Αντιγράφω από συνέντευξη στον Γ.Γεμενάκη (Τα ΝΕΑ, 27 Νοεμβρίου 1981):

[…] δυστυχώς, τα πράγματα έχουν αλλάξει τελευταία στη ζωή μου. Μου το είπε ο Γραμματεύς της [Σουηδικής] Ακαδημίας, καθώς έφευγα από τη Στοκχόλμη: «Πάρτε το απόφαση, δύο χρόνια από τη ζωή σας πάνε χαμένα». Εγώ είπα από μέσα μου: «Όχι δυο χρόνια, δυο μήνες». Κι όμως, νά τα. Συμπληρώθηκαν τα δύο χρόνια κι εγώ ακόμη δεν έχω τελειώσει. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, μετά την επιστροφή μου από το Λονδίνο, τό ’χω πάρει απόφαση να αποκλείσω οτιδήποτε. Προσκλήσεις, τιμές, τελετές. Πρέπει να γυρίσω πια στα χειρόγραφά μου.

Και συμπληρώνει ο δημοσιογράφος:

Οι τιμές των δύο τελευταίων ετών τον έχουν κουράσει τόσο, που καθώς βρισκόταν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού περιμένοντας την πτήση για το Λονδίνο, άκουσε από τα μεγάφωνα να αναγγέλλεται πτήση για τα Κύθηρα. Κι η νησιώτικη καρδιά του φτερούγισε: «Θες –μου πέρασε για μια στιγμή απ’ τον νου– ν’ αφήσω το Λονδίνο και να πάω στα Κύθηρα;»

Φίλος, που του διηγήθηκα το παραπάνω ανεκδοτολογικού χαρακτήρα περιστατικό, αποφάνθηκε με έναν τελευταίας κοπής τσιριγώτικο αστεϊσμό: «Έπρεπε χωρίς αμφιβολία να αφήσει το Χήθροου και να πετάξει για το … Κύθροου!».