Διαβάστε εδώ το 2ο μέρος
Διαβάστε εδώ το 4ο μέρος
Περίληψη προηγουμένων:
Χάρη σε μιά σειρά συμπτώσεων ο νεαρός Μανώλης Κασιμάτης αποκτά υπερδυνάμεις οι οποίες όμως εξαφανίζονται μόλις περάσει εντός των ορίων του Έξω Δήμου. Μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνει αναζητά καλύτερη τύχη στην Αυστραλία όπου συνάπτει δεσμό με τη Τζέσικα μόνο για να μάθει πως εκείνη είναι στη πραγματικότητα άντρας. Μετά από μια περίοδο εγκλεισμού του σε μοναστήρι του Θιβέτ ο ΜΚ επιστρέφει στα Κύθηρα όπου κυριαρχεί οργασμική ανάπτυξη φαραωνικών δημοσίων έργων και εχει εμφανιστεί η βιονική υπερηρωίδα του Εξω Δήμου, η Σούπερ Κάθι με έδρα το Καλακάθι.
Η Κάθι έφτασε στο μυστικό αρχηγείο των μυστικών υπηρεσιών του Έξω Δήμου με φανερό τρακ και φανερή καθυστέρηση 5 λεπτών. Την υποδέχθηκε η Πέννυ Μάνυ (κατά κόσμον Παναγιώτα Μανέα) γραμματέας του Γ, του αρχηγού.
«Σε περιμένει» είπε η Πέννυ ενώ η Κάθι πετούσε τη σκούφια της σε έναν καλόγερο που βρισκόταν δίπλα στην πόρτα. Ο καλόγερος της πέταξε τον σκούφο πίσω και προς στιγμήν απειλήθηκε σύρραξη αλλά η Πέννυ τους επανέφερε στη τάξη. Η βαριά ξύλινη πόρτα του μυστικού γραφείου του μυστικού αρχηγείου άνοιξε αθόρυβα με έναν βαρύ μεταλλικό ήχο. Μπήκε και η πόρτα και ξανάκλεισε πίσω της με θόρυβο, χωρίς να ακουστεί ο παραμικρός ήχος αυτή τη φορά. Κοντοστάθηκε και κοίταξε τη πόρτα προβληματισμένη όμως αμέσως ένας επιτηδευμένα διακριτικός ξερόβηχας την έκανε να γυρίσει. Μέσα στο ημίφως διαγραφόταν μια όρθια σιλουέττα, με την πλάτη γυρισμένη, μπροστά από το ψηφιακό παράθυρο αφής που πρόβαλε real time ψηφιακά σε διαδραστικό χάρτη την κίνηση των πλοίων στο στενό της Ελαφονήσου, την εναέρια κυκλοφορία αεροπλάνων και σούπερ ηρώων, την εξάπλωση περονόσπορου / δάκου / κάμπιας των πεύκων και – σε πειραματικό στάδιο- monitoring όλων των δακτυλιωμένων ζουρίδων που επιχειρούσαν διάβαση του οδικού δικτύου του έξω Δήμου. Η ένδειξη του ειδικού λογισμικού ελέγχου της διακίνησης φορτίων μπατονέτας ήταν πράσινη (κανονική ροή) – προς μεγάλη ανακούφιση της Κάθι που φοβόταν οτι η πρώτη της αποστολή θα ήταν να χτυπήσει τα υπόγεια κυκλώματα που την προμήθευαν κι αυτή την ίδια.
«Άργησες» είπε ο αρχηγός, ή «Γ» όπως ήταν η κωδική του ονομασία. Ο Γ (Γ. ΜΓ το πραγματικό του όνομα) καίτοι πιο άσπρος από αλμπίνο, ήταν σκοτεινός τύπος και δεν σήκωνε αστεία, εκτός αν είχε να κάνει με Πόντιους ή Μεσαδημότες.
«Ζητώ συγγνώμην αρχηγέ» είπε η Κάθι. «Είχε κλείσει τον δρόμο ο φούρναρης. Δεν θα ξανασυμβεί.» δικαιολογήθηκε κοκκινίζοντας ελαφρά.
«Ποιος φούρναρης; Του Καραβά ή του Ποταμού;»
«Του Ποταμού»
«Μάλιστα, το κάνει καμιά φορά . Να ξεκινάς νωρίτερα.»
«Εντάξει»
«Εντάξει τι;»
«Εντάξει αρχηγέ»
«Πιο δυνατά, δεν σε άκουσα»
«ΕΝΤΑΞΕΙ ΑΡΧΗΓΕ!»
«Μη φωνάζεις, δεν είμαι κουφός».
Ευχαριστημένος με το καψόνι ο Γ έδωσε στην κατακόκκινη πλέον Κάθι έναν σφραγισμένο φάκελλο. «Ιδού η πρώτη σου αποστολή» της είπε.
Η Κάθι κοίταξε τον φάκελλο.
«Ασφάλειες Υδρόγειος. Ο κωδικός της επιχείρησης;»
«Όχι, απλά μας τέλειωσαν οι φάκελλοι και χρησιμοποιήσαμε ό,τι βρήκαμε»
Λίγη ώρα αργότερα στο μυστικό της καταφύγιο στο Καλακάθι η Σούπερ Κάθι άνοιξε τον φάκελλο και ενημερώθηκε για την αποστολή της και τα ασφάλιστρα του αυτοκινήτου του αρχηγού. Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΥΠ (Εξωδημοτική Υπηρεσία Πληροφοριών) στο παζάρι του Ποταμού γινόταν λαθρεμπόριο απαγορευμένων ουσιών και η δουλειά της Κάθι ήταν να βρει ποιος διακινούσε τι, αν περισσεύει τίποτε και πόσο κάνει. Αν δεν της ήταν δύσκολο και μπορούσε να συλλάβει κανέναν θα ήταν μεγάλη εξυπηρέτηση γιατί οι άλλοι διαθέσιμοι πράκτορες είχαν πάρει γονική άδεια. Η Κάθι χαμογέλασε. «Επιτέλους! Αληθινή Δράση! Ένα σαφάρι συλλογής πληροφοριών» είπε μέσα της. Άνοιξε την εφαρμογή FindACrook, έθεσε όλα τα συστήματα παρακολούθησης στο μέγιστο και ξεκίνησε (τι άλλο;) ένα σαφάρι συλλογής πληροφοριών. Χρησιμοποιώντας τη γοητεία της καθώς και βία (έτσι κι αλλιώς δεν είχε μεγάλη διαφορά) απέσπασε μέσα σε λίγες μέρες τις πληροφορίες που χρειαζόταν, έτοιμη να αναλάβει δράση την αμέσως επόμενη Κυριακή.
Ο πληροφοριοδότης της στην αρχή τη δυσκόλεψε αλλά μόλις εκείνη έκανε πως βγάζει τα ρούχα της άρχισε να κελαηδάει σαν πουλάκι. Η Κάθι απλώς ζεσταινόταν αλλά ο Βάγγος το Καρφί προτίμησε να μη πάρει κανένα ρίσκο και εκλιπαρώντας για έλεος της είπε πως το αλισιβερίσι γίνεται στον πάγκο με τα βότανα.
Θα ήταν Κυριακή του Ασώτου. Ή του Θωμά; Μπα, σκέφτηκε, το ίδιο είναι, αφού λέμε «ο άσωτος Θωμάς». Χαμογέλασε. Μπορούσε επιτέλους να κοιμηθεί, είχε βρει την ατάκα που έψαχνε, αυτή που θα έλεγε στους εγκληματίες τη στιγμή της σύλληψής τους, όταν γονατιστούς στο σταμπωτό δάπεδο απομίμησης πλακόστρωτου της πλατείας του Μποταμού θα τους περνούσε τις χειροπέδες: «Σώθηκαν οι μέρες σου, άσωτε!»
Αχ και να τύχαινε να λένε Θωμά κάποιον από αυτούς τους κακούργους! Η ατάκα της τότε θα έμενε στην αιωνιότητα…
Η Κάθι ξύπνησε πριν καν χαράξει. Είχε ρυθμίσει το ενσωματωμένο ξυπνητήρι της για τις 8 το πρωί αλλά είχε τέτοια ανυπομονησία να εκτελέσει τη πρώτη της αποστολή που ξύπνησε πολύ πριν αυτό σημάνει. Φόρεσε ένα λεοπάρ κολάν, ένα λαμέ τοπ, τις κόκκινες δωδεκάποντες γόβες της και ένα γούνινο αμάνικο που άφηνε ακάλυπτα τα τατουάζ που έφερε στα μπράτσα της (έναν δράκο στο δεξί και τη φιγούρα του Παναγιώτη Γιαννάκη στο αριστερό). Θα ήθελε να φαίνεται και το μεγάλο τατού Guns and Roses που έφερε χαμηλά στη κοιλιά της αλλά το ατύχημα στη τελική φάση της κατασκευής της είχε περιορίσει πολύ την επιφάνεια που μπορούσε να αποκαλύψει. Πάντως το τατουάζ ήταν εκεί και –ποιός ξέρει;- ίσως κάποια μέρα να το έδειχνε στον Άξελ Ρόουζ φορώντας τα δερμάτινα εσώρουχα που είχε φυλαγμένα για την ημέρα που θα γινόταν τυπικά -και ουσιαστικά- γυναίκα. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και αυτό που αντίκρυσε την έκανε να συνέλθει απότομα. «Πάμε να πιάσουμε τους κακούς» είπε κλείνοντας το μάτι στο είδωλό της. Φόρεσε την ειδικά σχεδιασμένη μάσκα που θα έκρυβε το πρόσωπό της, έβαλε λίγο λιπ-γκλός ακόμη και απογειώθηκε με κατεύθυνση την πλατεία του Ποταμού.
Ώρα 09:32 – Στο παζάρι του Ποταμού
Ώρα 09:30. Ο παπάς της Ιλαριώτισσας εδώ και 2 ώρες ήταν στο κήρυγμα κι επομένως το παζάρι έσφυζε από ζωή. Ο καιρός ήταν υπέροχος, ούτε ένα συννεφάκι δεν υπήρχε στον ουρανό και στο νησί είχαν έρθει αρκετοί τουρίστες και ακόμη περισσότεροι συκοσταφυλάδες. Τα αρνάκια έπαιζαν χαρούμενα, οι αγελάδες λιαζόντουσαν έτσι όπως μόνο οι αγελάδες μπορούν να λιαστούν, τα πουλάκια κελαηδούσαν, οι γάτες νιαούριζαν, οι σκύλοι σκύλιαζαν, τα σαλιγκάρια δεν έκαναν απολύτως τίποτε. Πότε πότε έβλεπες μια οικογένεια καγκουρό να χοροπηδάει ανέμελα ανάμεσα στους ντόπιους. Οι πάγκοι των μικροπωλητών γεμάτοι κυρίως με ντόπια αγροτικά προιόντα, μια οικογένεια Ρομά πουλούσε χαλιά, μια ηλικιωμένη κυρία διαφήμιζε ντολμαδοπαρασκευαστές και λουκουμαδοδιακορευτές, όμως υπήρχαν και πόστα στα οποία καλλιτέχνες κάτοικοι των Κυθήρων πουλούσαν πίνακες ζωγραφικής και cd με μουσικές συνθέσεις τους καθώς κι ένας μάλλον αδέξιος παπατζής. Όλα αυτά μέχρι τις εννέα και τριανταδύο πρώτα λεπτά, όταν ο κόσμος στην πλατεία άκουσε ένα σφύριγμα που σε δευτερόλεπτα εξελίχτηκε σε μεγάλο σαματά. Η αεριοπροωθούμενη Κάθι πλησίαζε με ταχύτητα σχεδόν 1 Mach και πριν καταλάβει κανείς τι γίνεται, προσγειώθηκε πάνω στον πάγκο του Ολλανδού μόνιμου κατοίκου του νησιού διαλύοντας τον στα εξ ων συνετέθη. Στη συνέχεια, χωρίς να χάσει λεπτό, άρχισε να ξυλοφορτώνει τον απόλυτα αιφνιδιασμένο μικροπωλητή (εφαρμόζοντας ένα ποτ πουρί τεχνικών – από τα αποθηκευμένα στον ενσωματωμένο σκληρό της δίσκο βίντεο πολεμικών τεχνών). Όχι πως χρειαζόταν βέβαια καθώς ο φιλήσυχος Μιχίλ Φαν Ντερ Καασιμάτης με δυσκολία θα τα έβγαζε πέρα σε μάχη με δεκάχρονο κοριτσάκι (εδώ που τα λέμε ποιός μπορεί;) Αφού θεώρησε πως ο αναίσθητος πλέον πενηντάρης δεν αποτελούσε πλέον απειλή, άρχισε να ψάχνει στα απομεινάρια του πάγκου για τα προιόντα που διακινούσε. Τα λεπτά περνούσαν χωρίς να βρίσκει τίποτε άλλο παρά τσάι του βουνού, φασκόμηλο και ρίγανη. «Μα πού στο διάολο είναι;» σκέφτηκε.
Η πρώτη της αποστολή φαινόταν να καταλήγει σε φιάσκο, η αρχική σαστιμάρα του πλήθους μετατρεπόταν σε αγανάκτηση και η δική της έπαρση σε πανικό. Τότε, με τη περιφερειακή της όραση διέκρινε έναν ηλικιωμένο άνδρα να απομακρύνεται γρήγορα κρύβοντας στο σακάκι του κάτι που πήρε από έναν άλλο πάγκο με βότανα. Ώπα! Υπήρχε κι άλλος πάγκος με βότανα, πώς της ξέφυγε; Με σβελτάδα αντάξια ενός πραγματικού αιλουροειδούς και όχι μιας κακόγουστης βιονικής υπερηρωίδας ντυμένης με κολάν άνιμαλ πριντ από το Lidl, η Κάθι με ένα τριπλό άλμα κάλυψε σε κλάσματα δευτερολέπτου την απόσταση που τη χώριζε από τον φυγάδα. Αυτός, με μία αδιανόητα γρήγορη για κάποιον στην ηλικία του κίνηση, έβγαλε ένα περίστροφο και τη σημάδεψε. Η Κάθι όμως ήταν πιό γρήγορη και με το ένα της χέρι τον αφόπλισε ενώ με το άλλο τον φιλοδωρούσε με μία γροθιά που θα θυμόταν σε όλη του τη ζωή σε περίπτωση που δεν είχε υποστεί ανήκεστο εγκεφαλική βλάβη. Καθώς το θύμα της σωριαζόταν στο έδαφος αποκαλύφθηκε από το άνοιγμα του σακακιού του μία διάφανη σακούλα γεμάτη με μια άσπρη σκόνη, ίσαμε 5 κιλά. «Κάτι μου λέει πως αυτή η σκόνη δεν είναι ζάχαρη για κουραμπιέδες Άσχετε Θωμά» είπε η Κάθι τονίζοντας μία μία τις συλλαβές και σε ένταση τέτοια ώστε να την ακούσουν όλοι. Διστακτικά κάποιος άρχισε να χειροκροτεί και στη συνέχεια όλοι με την (εύλογη) εξαίρεση του αναίσθητου Μιχίλ αποθέωσαν το ουρανοκατέβατο άγνωστο πλάσμα που σε μερικούς θύμιζε γυναίκα. Η Κάθι χαμογέλασε ηδονικά καθώς αισθάνθηκε ένα γαργάλημα πολύ κοντά στο τατουάζ Guns and Roses…
«Συγχαρητήρια Κάθι» είπε την επόμενη μέρα ο Γ καθώς σήκωνε τα μάτια από την αναφορά της στο αρχηγείο της Εξωδημοτικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. «Ποιός θα το περίμενε πως ο 95χρονος μπαρμπαΜήτσος ήταν στην πραγματικότητα έμπορος ναρκωτικών και ο καταζητούμενος για δεκαετίες από την Ιντερπόλ αρχινονός της μεγαλύτερης Τσιριγώτικης εγκληματικής οργάνωσης και επίτιμος πρόεδρος της Καμόρα; Εγώ πάντως όχι» (Σάμπως εγώ; Και σκέψου πως είμαι η συγγραφέας! ΕλΚ-W)
«Ευχαριστώ Αρχηγέ» είπε με το πιο σεμνό ύφος που μπόρεσε να υποκριθεί η Κάθι. «Δεν έκανα τίποτε περισσότερο από αυτό που μου επέβαλλε το καθήκον. Τι έχει σειρά, τώρα που ζεστάθηκα; Είμαι έτοιμη». Κοίταξε τον Γ στα μάτια. «Για όλα» συμπλήρωσε αφήνοντας μια τιράντα να πέσει. Τεντώθηκε δήθεν ανέμελα ώστε να προτείνει το στήθος της δοκιμάζοντας έτσι τις αντοχές του ασπρόμαυρου ριγέ τοπ που φορούσε.
Ο Γ δεν μίλησε. Το βλέμμα του σκοτείνιασε, έσφιξε ελαφρά τα χείλη και κοίταξε έξω από το παράθυρο ενώ προσπαθούσε να καθαρίσει το μυαλό του πού είχε κατακλυσθεί από εικόνες ενός ντοκυμαντέρ για τις ερωτικές συνήθειες της ζέβρας που είχε δεί πριν χρόνια. «Έρχεται καταιγίδα» είπε μετά από μια καλά υπολογισμένη παύση δουλεμένη σε πολύωρες πρόβες στο Θεατρικό Εργαστήρι Μποταμού.
«Μα δεν υπάρχει ούτε ένα συννεφάκι» αντέτεινε η Κάθι.
«Μεταφορικά το είπα» γαύγισε ο Γ εκνευρισμένος που η Κάθι χάλασε τη δραματική του σκηνή.
«Συγνώμη»
Ο Γ ξαναέσφιξε τα χείλη και ξανακοίταξε έξω από το παράθυρο ενώ ταυτόχρονα πατούσε ένα πλήκτρο στον υπολογιστή του. «Έρχεται καταιγίδα» είπε για δεύτερη φορά ενώ από τα φτηνιάρικα ηχεία ακούστηκε η εισαγωγή από τις Βαλκυρίες του Βάγκνερ.
Η Κάθι αυτή τη φορά δεν είπε τίποτε. Μπορεί το λειτουργικό της να είναι πειρατική κόπια Windows Vista αλλά δεν είναι και εντελώς ηλίθια.
ΧΟΡΟΣ: Για ποιά καταιγίδα μιλούσε ο εμβληματικός αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του Έξω Δήμου;
Πως θα αντιδράσει ο σούπερ Κασιμάτης στο αγκάθι που εμφανίστηκε από τον βορρά; Θα της πεί κανένας τίποτε της Σούπερ Κάθι να μη κυκλοφορεί σαν σούργελο γιατί πονέσανε τα μάτια μας με αυτά που φόραγε; Επιτέλους, τι στο διάολο γίνεται σε αυτό το νησί; Τι χρειάζονται τοπικές μυστικές υπηρεσίες και τι συνομωσίες εξυφαίνονται; Ο Κορνάρος θα κάνει το δρομολόγιό του την επόμενη Κυριακή; Ας πιούμε μια φασκομηλέα να χαλαρώσουμε και θα τα δούμε όλα αυτά.
Την ίδια ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά στο αρχηγείο της ΕΥΠ, ο Μανώλης, προσπαθώντας να ακολουθήσει τη συμβουλή μας, έπινε ένα τσάι του βουνού ενώ διάβαζε τη Κυριακάτικη έκδοση των Κυθηραϊκών Κυμάτων όπου περιγραφόταν με πολλές φανφάρες η εντυπωσιακή πρώτη παρέμβαση της Κάθι στα τοπικά δρώμενα (ο δε Τρίβολος είχε πιάσει στο ψιλό το φουκαρά το Μιχίλ). Τα χέρια του έτρεμαν, είχε ιδρώσει και ξεφύσαγε μουρμουρίζοντας προστυχιές ανάμεσα από τα δόντια του. Ποιό ήταν αυτό το καθήκι που ήρθε από το πουθενά να του κλέψει τη δόξα; Με το καλημέρα αυτή η πωςτηλένε συνέλαβε έναν αρχικακοποιό ενώ αυτός ο καημένος μπορούσε μόνο να καυχηθεί για εκείνη τη φορά που συνέλαβε ένα γείτονα να αδειάζει το βόθρο του στο χωράφι του Γαβρίλη. Ο Μανώλης ήταν έξαλλος και είχε αρχίσει ήδη να σκέφτεται να προκαλέσει την αντιζηλό του σε μονομαχία, όταν ξαφνικά το μάτι του έπεσε πάνω στη φωτογραφία που συνόδευε το ρεπορτάζ. Δεν ήταν πολύ ευκρινής καθώς είχε τραβηχθεί από κινητό τηλέφωνο, όμως ήταν αρκετά καλή ώστε να τον στείλει αδιάβαστο. Ο Μανώλης έπαψε να μουρμουράει κι έμεινε για λίγο ακίνητος. Κάπου μέσα του γύρισαν κάποια γρανάζια που είχαν να κινηθούν από εκείνη η μοιραία μέρα που η Τζέσικα είχε γράψει στο χιόνι «J+M 4ever». Σηκώθηκε με μια απότομη κίνηση, πέταξε την εφημερίδα στο τραπέζι κι έφυγε τρέχοντας.
Super Kasimatis is valandomenos,
but will be back next week in
«Κυθηραϊκό Μετρό ΑΕ»
STAY TUNED
*Η Ελεωνόρα Κουχλούμπερη-Watson χρησιμοποιεί προϊόντα Tupperware.
