Πόσοι ξένοι στις ημέρες μας δεν υπόσχονται την σωτηρία μας με ευεργετικές επενδύσεις, δωρεές, χορηγίες και πόσες φορές μέσα στην απελπισία μας δεν τους αντιμετωπίζουμε ως σωτήρες;

Το πρώτο αυτοκίνητο στα Μητάτα το έφερε ένας ‘‘Αυστραλός’’, ο κύριος Ψ. Το σπίτι του ήταν στην συνοικία Κερομυτιάνικα. Ο δρόμος που υπήρχε σε όλο το χωριό ήταν γαϊδουρόδρομος, ένας στενός δρόμος όλο χώμα που περνάγαν ίσα-ίσα τα ζώα. Στα Κερομυτιάνικα ήταν ακόμα χειρότερος. Έχοντας την ανάγκη ο ίδιος να φτιάξει δρόμο για να πηγαίνει με το αυτοκίνητό του στο σπίτι του μπήκε μπροστάρης ότι θα καλύψει τα έξοδα να γίνει δρόμος για τα Κερομυτιάνικα και έπεισε ορισμένους από το χωριό, όπως ο πατέρας μου, να προσφέρουν εργασία. Πήγανε λοιπόν με γκασμάδες, έκαναν την διαπλάτυνση του δρόμου –οι περισσότεροι ήξεραν να χειρίζονται το σπάσιμο της πέτρας, τον πωρόλιθο– και σε λίγες μέρες ο δρόμος ήταν έτοιμος και το αυτοκίνητο του κ.Ψ. έξω από την πόρτα του σπιτιού του!

Κάλεσε λοιπόν αυτούς που δούλεψαν εθελοντικά στο καφενείο του χωριού, δεν υπήρχε και άλλο μέρος, να φάνε και να πιούνε για να γιορτάσουν το γεγονός της αποπεράτωσης του δρόμου. Δυο-τρεις γυναίκες ανέλαβαν την υποχρέωση να φτιάξουν τους μεζέδες για να τους προσφέρουν σε όλο το χωριό, καλιτσούνια, κεφτέδες, τυριά, μυτζήθρες και ό,τι άλλο μπορούσαν να φτιάξουν, μπόλικο κρασί από τα σπίτια τους, και τα πήγανε το βράδυ στο καφενείο και ξεκίνησε το γλέντι. Οι άντρες σε ένα τραπέζι τρώγανε και πίνανε, μαζί και ο Αυστραλέζος, οι γυναίκες που είχαν φτιάξει τα καλούδια στην άκρη καθόντουσαν σιωπηλές στις καρέκλες, εκτός παρέας και εκτός γλεντιού. Τότε σηκώθηκε η γυναίκα του Μικ, πήρε ένα κουτί λουκούμια από το μαγαζί και πήγε και κέρασε τις γυναίκες από ένα λουκούμι. Και αυτή ήταν η κάλυψη των εξόδων για την διάνοιξη του δρόμου. Όλα τα υπόλοιπα τα είχε κάνει το χωριό˙ όχι μόνο την διάνοιξη και το στρώσιμο του δρόμου αλλά ακόμα και το γλέντι για να ευχαριστήσει τον ‘‘ευεργέτη’’ του!

Έτσι δεν γίνεται και σήμερα; Έρχονται να μας σώσουν οι ξένοι με τις δικές μας δυνάμεις! Ακόμα και το λουκούμι που θα μας κεράσουν το έχουμε πληρωμένο δέκα φορές.