«Η φωνή του χρόνου»
του Εντουάρντο Γκαλεάνο

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss

Ο κλέψας του κλέψαντος

Στη Λατινική Αμερική, τα δικτατορικά καθεστώτα έκαιγαν τα ανατρεπτικά βιβλία. Στις σημερινές δημοκρατίες, αυτό που καίνε είναι τα λογιστικά βιβλία. Οι στρατιωτικές δικτατορίες εξαφάνιζαν τους ανθρώπους, μετατρέποντάς τους σε αγνοούμενους. Οι οικονομικές δικτατορίες εξαφανίζουν το χρήμα.

Μια μέρα, οι τράπεζες της Αργεντινής αρνήθηκαν να δώσουν στους πελάτες τους τα χρήματα που εκείνοι τους είχαν εμπιστευθεί. Ο Νορμπέρτο Ρόγκλις είχε καταθέσει όλες του τις οικονομίες στην τράπεζα, για να μην του τις ροκανίσουν οι αρουραίοι και για να μην τις αρπάξουν οι κλέφτες. Όταν τον λήστεψε η τράπεζά του, ο δον Νορμπέρτο ήταν πολύ άρρωστος γιατί το γήρας ουκ έρχεται μόνο. Κι η σύνταξή του δεν έφτανε για να πληρώσει τα φάρμακά του. Δεν είχε άλλη επιλογή: απελπισμένος, μπήκε μέσα σε αυτό το οικονομικό οχυρό και, δίχως να ζητήσει από κανέναν την άδεια, κατόρθωσε να φτάσει μέχρι το γραφείο του γενικού διευθυντή. Στο χέρι του κρατούσε μια χειροβομβίδα:

Ή μου δίνετε πίσω τα λεφτά μου, ή θα σας τινάξω όλους στον αέρα!

Η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη, πλαστική, τη δουλειά της όμως την έκανε μια χαρά: η τράπεζα τού έδωσε πίσω τα χρήματά του. Στη συνέχεια, τον έβαλαν στη φυλακή. Ο εισαγγελέας ζήτησε ποινή φυλάκισης δεκαέξι ετών. Για τον δον Νορμπέρτο, όχι για την τράπεζα.

Facebooktwittergoogle_plusmailFacebooktwittergoogle_plusmailrssrss