Όταν οι άνθρωποι θεωρούσαν «τιμωρία του Θεού» για τους ομοφυλόφιλους την εμφάνιση του AIDS, η δημιουργία αποδιοπομπαίων τράγων ήταν φυσική συνέπεια της αντίληψής τους. Όπως απέδειξε όμως η επιστήμη, είναι σχεδόν ακατόρθωτο να εντοπιστεί ο «ασθενής μηδέν» σε οποιαδήποτε επιδημία….
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Τα ΟΧΙ των λαών δεν είναι δεδομένα. Ούτε οι λαοί είναι ‘‘καλοί’’. Μα τι υπάρχει έξω απ’ αυτούς; Είμαστε αυτά για τα οποία αγωνιζόμαστε. Μπορούμε να είμαστε περήφανοι για τις καλές μας στιγμές και σκεπτικοί για τα ελαττώματά μας…
Φέτος, οι μαθητικές κοινότητες είχαν μιαν εξαιρετική ιδέα. Ο καθιερωμένος πανηγυρικός της επετείου της 28ης Οκτωβρίου να γραφτεί και να εκφωνηθεί για πρώτη φορά από μια μαθήτρια. Η μαθήτρια αυτή τυγχάνει η νεαρότερη συνεργάτιδα της DragoNera Rossa. Δημοσιεύουμε, λοιπόν, την ομιλία της και την συγχαίρουμε για τον λογοτεχνικό της οίστρο.
Εκτός από ποιητής ήταν και … αρχαιολόγος. Αριστοκρατικός. Δοσμένος στην πράξη της ανασκαφής.
Πιστεύω ότι, σαν μύστης που υπήρξε, τα πιο ακριβά δεν τ’ αποκάλυψε…
«Την άλλη τότε μέρα στην παρέλαση
κυμάτιζαν τα άλλα τα πανιά
κι εμείς -μες στη γραμμή- υπό τη σκέπη τους
-σφιγμένα ευζωνάκια ή φαντάροι-
θηλάζαμε σα γάλα απ’ τις μάνες μας
παιάνες από πάνινα βυζιά.»
Το ξεγύμνωμα και η διαπόμπευση της Έλενας Φεράντε είναι μια βίαιη και χοντροκομμένη πράξη. Δημιουργικά μπορεί να την καταστρέψει (έχει πει ότι δεν μπορεί να γράψει χωρίς την ανωνυμία της), οπότε είναι και μια κακόβουλη πράξη.
«Όχι, όχι!» προσπάθησα να πω, δεν ήταν αυτό. Αλλά και αυτό ήταν συνάμα. Δεν το εννοούσα έτσι, αλλά έτσι θα γινόταν. Τι στο καλό; Είχα προβλέψει το ίδιο μου το μέλλον ανίσχυρος να το διαψεύσω;
Οι σοσιαλιστές της Βαλλονίας αντιδρούν τονίζοντας ότι η συμφωνία είναι κακή για τους αγρότες της Ευρώπης, ενώ δίνει υπερβολικά πολλές εξουσίες στα παγκόσμια εταιρικά συμφέροντα.
«Εκεί απάνω, σαλεύει ακόμα, ένα άσπρο φτερό σαν ερημιά.»