Το πιο κρύο καλοκαίρι, II
της Σοφίας Νέζη

Η δεύτερη ιστορία του εικονογραφημένου βιβλίου του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ ΤΟ ΠΙΟ ΚΡΥΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ είναι η ιστορία της Χίμπα. […] Η ζωή της Χίμπα στο κέντρο καταγραφής δεν διαφέρει σε τίποτα από την ζωή σε κάθε Κέντρο Καταγραφής σε όλες τις χώρες και σε όλες τις εποχές. […] Το ‘‘ποτέ πριν’’ δεν σημαίνει πως δεν θα υπάρξει το ‘‘ποτέ μετά’’. Και το μετά είναι πλέον εδώ και μας καλεί να πάρουμε θέση χωρίς δισταγμούς, χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς αναβολή…

Μία μέρα κάθε τέσσερα χρόνια

AΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

Δίσεκτο ονομάζουμε το έτος που αριθμεί 366 ημέρες, αντί των 365 που έχουν τα κοινά. Αυτό συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια, όταν προσθέτουμε ένα 24ωρο, προκειμένου να διορθωθούν οι ατέλειες του πολιτικού ημερολογίου σε σχέση με το αστρονομικό…

Super K
της Ελεωνόρας Κουχλούμπερη-Watson
Μέρος 8ον: ΒΙΑΡΑΔΙΚΑ /VIARADIKA /라디카를 통해

  Διαβάστε εδώ το 7ο μέρος Διαβάστε εδώ το 9ο μέρος Περίληψη προηγουμένων: Ο σούπερ Κασιμάτης φτάνει για τσάι στον Avlemonas, φορολογικό παράδεισο και νέο διαμετακομιστικό κέντρο της Μεσογείου. Την ίδια ώρα, στο ανεξάρτητο καντόνι των Βιαραδίκων μια συνηθισμένα αλλόκοτη επίσημη τελετή πλησιάζει στο αποκορύφωμά της. Βιαράδικα, Βιαράδικα, πόσο σας αγαπώ κι ας κλέβουν οι…

Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
«Spotlight»
του Αλέκου Βενέρη

Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάμε στο πρόσφατο παρελθόν, το 2002, στη Βοστώνη, όπου η δημοσιογραφική ομάδα ‘‘Spotlight’’ της εφημερίδας Boston Globe φέρνει στο φως, μετά από χρόνιες και κοπιαστικές έρευνες, ένα κύκλωμα παιδεραστίας, η οποία περιελάμβανε πάνω από εβδομήντα ιερείς και η οποία συγκαλυπτόταν…

Ένας Οδηγός για όλα τα Κύθηρα
του Δημήτρη Κουτραφούρη

Ετούτο το βιβλίο εστιάζει στην διαχρονία, πράγμα που σημαίνει ότι θα εξετάσει και θα θέσει προς συζήτησιν την αρχαιολογία των Κυθήρων όλων των ιστορικών περιόδων από την προϊστορία μέχρι τα σύγχρονα χρόνια. Ίσως μοιάζει ασύνηθες κτήρια και τέχνεργα του 19ου ή του 20ου αιώνα να θεωρούνται κομμάτι της αρχαιολογικής μας κληρονομιάς, αλλά πιστεύουμε ότι η συμπερίληψη των μεσαιωνικών και των σύγχρονων ευρημάτων είναι εξαιρετικά σημαντική για την κατανόηση της ιστορίας και της κοινωνίας των Κυθήρων διά μέσου των αιώνων…

Κινηματογράφος: η τέχνη της ομαδικότητας
γράφουν η Μαρίνα Τριφύλλη και η Μυρτώ Τρακάδα

Αυτό κι αν είναι ωραία είδηση! Τα παιδιά του Λυκείου ‘‘γυρίσανε’’ ταινία. Μια κανονική ταινία μικρού μήκους (αλλά μεγάλου πλάτους). Μια ταινία από την αρχή μέχρι το τέλος. Από την αρχική ιδέα στο σενάριο, από τους διαλόγους στο ντεκουπάζ, από το στόρυμπορντ στην σκηνογραφία, στην ηχοληψία, στα γυρίσματα και στο μεγάλο μαγειρείο του Μοντάζ. Πριν δούμε την ταινία στην επίσημη πρεμιέρα της, ας ρίξουμε μια ματιά στην πορεία των ‘‘παιδιών του Di-Di’’ που δοκίμασαν και ξεπέρασαν τις δυνάμεις τους. [ΔΚ]

ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ
και πέρα από αυτά


του Φοίβου Τσαραβόπουλου

Πριν από λίγα χρόνια, η ομάδα της Paths of Greece έθεσε σε λειτουργία το πρόγραμμα Kythera Hiking το οποίο σκοπεύει να αναδείξει τις ιδιαίτερες φυσικές, ιστορικές και πολιτισμικές ομορφιές των Κυθήρων. Το νησί άρχισε ήδη να αναπτύσσεται ως πεζοπορικός προορισμός. Είναι όμως, πλέον, επιτακτική ανάγκη να διευρυνθεί το δίκτυο των πεζοπορικών διαδρομών, με ποιοτικά κριτήρια, και να συνοδευτεί από ακόμη περισσότερες δράσεις προβολής…

Οι πολλοί, οι λίγοι, ο Ένας
του παπα-Κώστα Λαγού

Το σωστό ερώτημα δεν είναι γιατί δεν έρχονται πολλοί άνθρωποι στην Εκκλησία αλλά γιατί έρχονται κι αυτοί που έρχονται. Ναι, όπως το διαβάζετε. Η απορία μου δεν είναι γιατί εκκλησιάζονται τόσο λίγοι αλλά γιατί εκκλησιάζονται τόσο πολλοί.
Ο χριστιανός δεν επιζητεί να εξουσιάσει αλλά να υπηρετήσει τους συνανθρώπους του. Δεν είναι η υπερηφάνεια το ζητούμενο αλλά η ταπείνωση…

Κάτι θα μείνει από μένα
του Γιώργου Διδυμιώτη

Το ερώτημα που τίθεται –και η απάντηση που δίνεται– στην ταινία παραμένει επίκαιρο στους καιρούς παρατεταμένης κρίσης που διανύουμε: Υπάρχουν άραγε χαμένοι κοινωνικοί αγώνες ή αγώνες που χάνονται εκ προοιμίου όταν εκλείπει η πίστη και η τόλμη να δοθούν;
Μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή. Μια ιστορία για ήρωες. Η συναισθηματική φόρτιση και ο θαυμασμός για αυτούς τους ανθρώπους μάς συντρόφευε σε κάθε βήμα…

Το πιο κρύο καλοκαίρι
της Σοφίας Νέζη

Απλοί συνηθισμένοι ‘‘δικοί μας’’ άνθρωποι, που εργάζονταν, διασκέδαζαν, σπούδαζαν, ερωτεύονταν, παντρεύονταν ώσπου ήρθε ο πόλεμος, για να κάνει τη ζωή τους αβίωτη.
Αυτό που δεν μπορώ να νοιώσω που δεν μπορώ να φανταστώ, είναι την απελπισία εκείνης της μάνας που στέλνει μόνο του το παιδί στη ‘‘σωτηρία’’, που ξέρει πως ο δρόμος της σωτηρίας είναι η πραγματοποίηση του πιο άγριου παραμυθιού που διηγήθηκε ποτέ στο παιδί της…