Άλλη μια ταινία που βασίζεται σε ένα αληθινό γεγονός. Πρόκειται για τη ζωή της Lile Elbe, της πρώτης transgender γυναίκας στην ανθρώπινη ιστορία. Η Lile Elbe, πριν γίνει γυναίκα, ήταν ο ζωγράφος Einar Wegener, παντρεμένος με την επίσης ζωγράφο Gerda Wegener. Ένα τυχαίο γεγονός ξυπνάει μέσα του έναν κρυμμένο εαυτό, ο οποίος από εκείνη τη στιγμή αγωνίζεται να έρθει στην επιφάνεια…
Η νυξ ήτο σκοτεινή και ομιχλώδης στο Μέσα Δήμο (it was a dark and foggy night in the inner municipality). Τα ίδια και χειρότερα και στον Έξω Δήμο, όμως εμάς μας ενδιαφέρουν τρεις μυστηριώδεις επιβάτες που μόλις κατέβηκαν από ένα φορτηγάκι παρκαρισμένο έξω από την βάση του ναυτικού στην κορυφή της Αγίας Ελέσσας – η οποία αναμφισβήτητα ανήκει στον Μέσα Δήμο (και κατέχει τιμητική μόνο θέση στον πάτο της λίστας των διεκδικούμενων εδαφών των ξωτάρων).
«Ναός πυρολατρικός χτίστηκε και στην πόλη Νεκρέσι, της οποίας επίσκοπος ήταν ο μακάριος Αβίβος. Ο καλός ποιμενάρχης δεν μπορούσε να ανεχθεί τη λατρεία των δαιμονίων στην ίδια του την έδρα. Οπλισμένος, λοιπόν, με θείο ζήλο, πήγε μια μέρα στο ναό, προχώρησε θαρρετά ως το θυσιαστήριο και ρίχνοντας νερό πάνω στην ακοίμητη φλόγα, την έσβησε.» Φυσικά…
Η Μαριναλέδα είναι ένα χωριό περίπου τρεισήμισι χιλιάδων κατοίκων (όσο δηλαδή ο πληθυσμός των Κυθήρων) στο νότο της Ανδαλουσίας, μέσα σε μια από τις παλαιές αυτοκρατορίες και τις σύγχρονες μητροπόλεις του καπιταλισμού. Εκεί, όμως, υπάρχει μια όαση, μια νησίδα δημοκρατίας, ένα παράδειγμα ανθρώπινης ανάπτυξης, της συλλογικότητας και του κολλεκτιβισμού, μια κοινότητα ανθρώπων που κατόρθωσε ύστερα…
Η ανηλεής προπαγάνδα των ΜΜΕ, που συσκοτίζει το παρελθόν και διαστρεβλώνει τις προθέσεις του Υπουργείου Υγείας, σε συνδυασμό με τα ασφυκτικά οικονομικά πλαίσια, που δεν επιτρέπουν μεγάλες παρεμβάσεις, κάνουν επιφυλακτικούς εκείνους που θα ήθελαν να πάρουν μέρος στην αναβάθμιση της δημόσιας υγείας της πατρίδας μας.
Διαβάσαμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον τα αποτελέσματα και συμπεράσματα από την 15ετή ανασκαφική εργασία στα Αντικύθηρα υπό τον Άρη Τσαραβόπουλο. Η προηγούμενη (Απρ. 2013) συγκεφαλαίωση της αρχαιολογικής αποστολής βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση της «Αρχαιολογίας». Η πλέον πρόσφατη (Δεκ. 2015) είναι καταχωρισμένη σε έντυπη μορφή στο περιοδικό ‘‘Αρχαιολογία και Τέχνες’’ σε ένα εύληπτο και εμπεριστατωμένο άρθρο του…
Αγαπητοί φίλοι της Ντραγκονέρα Ρόσσα, καθώς το μπλόγκ σας φέρει το όνομα του νησιού όπου άρχισα τις ανασκαφικές μου έρευνες στα Κύθηρα, της Μικρής Δραγονάρας, αισθάνομαι ένα συναισθηματικό δέσιμο με εσάς και θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι φέτος τον Απρίλη (στις 15 και 16 του μηνός) θα διοργανώσουμε στη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή μια Διήμερη…
Σε μια εποχή που οι λέξεις έχουν χάσει –άλλοτε από σκοπιμότητα και άλλοτε από οκνηρία ή αφέλεια– το νόημά τους, και κατά συνέπεια την αξία τους και την δραστικότητά τους, είναι πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε να γράψει ένα πολιτικό άρθρο. Και δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε μια γλώσσα με ένα λεξιλόγιο που και αρχαίοι αλλά και…
Η Κάθι έφτασε στο μυστικό αρχηγείο των μυστικών υπηρεσιών του Έξω Δήμου με φανερό τρακ και φανερή καθυστέρηση 5 λεπτών. Την υποδέχθηκε η Πέννυ Μάνυ (κατά κόσμον Παναγιώτα Μανέα) γραμματέας του Γ, του αρχηγού.
«Σε περιμένει» είπε η Πέννυ ενώ η Κάθι πετούσε τη σκούφια της σε έναν καλόγερο που βρισκόταν δίπλα στην πόρτα. Ο καλόγερος της πέταξε τον σκούφο πίσω και προς στιγμήν απειλήθηκε σύρραξη αλλά η Πέννυ τους επανέφερε στη τάξη.
Τον πρόσμεναν έξω απ την πόλη, στη στενή σκιά κατά μήκος του δυτικού τείχους. Τούχανε στείλει τα σημάδια κι ήξεραν πως θαρθεί, όπως είχε κάνει και τις άλλες φορές. Ανάμεσά τους κι ο άρχοντας Αρχέλαος κι αναμενόμενα απών ο επίσκοπος. Των πιο αδύναμων τα μάτια ήταν μισόκλειστα, πιθανότατα ενδοσκοπώντας απόκρυφα και σιωπηλά τα τελευταία απομεινάρια…